санву́зел, -зла́ м. (саніта́рны ву́зел) сану́зел (санита́рный у́зел)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вязьмо́ ср.

1. см. перавя́сла;

2. переплете́ние; у́зел; вязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раство́рный раство́рны; см. раство́р​II;

раство́рный у́зел стр. раство́рны ву́зел.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́тацца сов., прям., перен. распу́таться;

ву́зел ~таўся — у́зел распу́тался;

спра́ва ~талася — де́ло распу́талось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санита́рный саніта́рны;

санита́рный врач саніта́рны ўрач;

санита́рный осмо́тр саніта́рны агля́д;

санита́рный у́зел саніта́рны ву́зел.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́же сравн. ст.

1. нареч. тужэ́й;

ту́же завя́зывай тужэ́й завя́звай;

2. прил. тужэ́йшы;

второ́й у́зел ту́же другі́ ву́зел тужэ́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́зел, род. скл. вузла́ (БРС, Касп., Шат., КСТ), ву́зял (Грыг.), вузёл (Бяльк., Яўс.). Укр. ву́зол, вузо́л, у́зол, рус. у́зел, ву́зел, у́зол, польск. węzeł, славац. uzol, чэш. uzel, в.-луж. wuzoł, палаб. vǫzȧl, славен. vózel, ózel, серб.-харв. у̏зао, род. скл. у̏зла, макед. вазол, јазол, јазел, вънзел, балг. възел. Прасл. vǫzьlъ ’вузел’ звязана з вязаць (Фасмер, 4, 154; Махэк₂, 673; Брукнер, 609; БЕР, 1, 203; Рудніцкі, 1, 495); указваюць на магчымую сувязь з літ. ąžuolas ’дуб’, лат. uôzuõls, ст.-прус. ansonis ’тс’ (гл. Зубаты, BB, 18, 259; Мюленбах-Эндзелін, 4, 427), што магло значыць ’вузлаватае дрэва’ (Фрэнкель, 28); параўн. таксама ст.-рус. вязожелдь ’падуб, Ilex aequifolium’ і макед. дыял. wъzal ’сук’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спле́сціся сов.

1. прям., перен. сплести́сь;

галі́нкі дрэў сплялі́ся — ве́точки дере́вьев сплели́сь;

падзе́і сплялі́ся ў склада́ны ву́зел — собы́тия сплели́сь в сло́жный у́зел;

2. перен., разг. (схватиться) сцепи́ться;

сплялі́ся бі́цца — сцепи́лись в дра́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахлёстка ж.

1. (действие) накі́дванне, -ння ср.;

2. (сделанная шнуром линия на бревне, доске и т. п.) шнур, род. шнура́ м.; см. нахлёстывать​II;

3. текст. (узел в основе) вузе́льчык, -ка м.; (петля) за́шмарга, -гі ж.;

в нахлёстку рыб. у нахлёст, па ве́рсе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марскі́ в разн. знач. морско́й;

~ка́я вада́ — морска́я вода́;

~ка́я трава́ — морска́я трава́;

м. флот — морско́й флот;

~ка́я пяхо́та — морска́я пехо́та;

○ м. клі́мат — морско́й кли́мат;

м. ву́зел — морско́й у́зел;

~ка́я капу́ста — морска́я капу́ста;

~ка́я зо́рка — зоол. морска́я звезда́;

м. леў — морско́й лев;

~ка́я мі́ля — морска́я ми́ля;

~ка́я хваро́ба — морска́я боле́знь;

◊ м. воўк — морско́й волк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)