убіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убіраць — убраць і убірацца — убрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. убіраць — убраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да убраць.

2. Незак. да увабраць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад убраць.

2. у знач. прым. Прыведзены ў парадак; упрыгожаны. Убраная хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Насенава́ць ’убраць; упарадкаваць сена’ (валож., Жыв. сл.), насенаваць ’нарыхтаваць сена’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да сена, сенаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскве́ціць, -кве́чу, -кве́ціш, -кве́ціць; -кве́чаны і расквяці́ць, -квячу́, -квяці́ш, -квяці́ць; -кве́чаны; зак., што.

Убраць што-н. у яркія колеры; зрабіць рознакаляровым.

Святочны салют расквеціў неба.

|| незак. раскве́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскве́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рядить сов., прост. вы́страіць, прыбра́ць, мног. папрыбіра́ць, убра́ць, мног. паўбіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разубра́ть сов., уст., прост. прыбра́ць, убра́ць; (вырядить) вы́страіць; (разодеть) разадзе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́сить сов. упрыго́жыць; убра́ць, мног. паўбіра́ць, прыбра́ць, мног. папрыбіра́ць; аздо́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обряди́ть сов., обл., шутл. (одеть) прыбра́ць, мног. папрыбіра́ць, убра́ць, мног. паўбіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)