забіра́ць несов.
1. (брать себе, захватывать) забира́ть;
2. (конфисковать) забира́ть; изыма́ть;
3. (уводить, уносить с собой; арестовывать) забира́ть, брать;
4. брать, принима́ть;
5. (уменьшать размеры — о платье) убира́ть;
1-5 см. забра́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкіда́ць (каго, што) несов.
1. (бросать в сторону) отбра́сывать, отки́дывать; (с силой — ещё) отшвы́ривать; (опрокидывать, отодвигать — ещё) отва́ливать;
2. перен., воен. (заставлять отступать) отбра́сывать; опроки́дывать;
3. (убирать, освобождаться от чего-л.) отбра́сывать, устраня́ть;
4. (не принимать) отклоня́ть, отверга́ть;
5. (голову) отки́дывать, запроки́дывать;
6. убира́ть;
7. (вычитать) отнима́ть, отки́дывать;
8. (оставлять без внимания) пренебрега́ть (кем, чем), отбра́сывать;
9. (подбрасывая, возвращать) подбра́сывать;
10. (о болезни) опя́ть сва́ливать;
1-10 см. адкі́нуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зніма́ць несов.
1. в разн. знач. снима́ть; (с должности — ещё) увольня́ть, отстраня́ть; смеща́ть; (удалять то, что лежит, стоит — ещё) убира́ть; (срубать, срезать — ещё) сноси́ть;
2. (из употребления) изыма́ть;
1-2 см. зняць 1-2;
3. см. здыма́ць;
◊ з. вяршкі́ — снима́ть сли́вки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выганя́ць несов., в разн. знач. выгоня́ть; (удалять насильно — ещё) изгоня́ть, прогоня́ть, выставля́ть; (охот. — ещё) вытравля́ть; (махая, удалять — ещё) выма́хивать; (удалять — ещё) убира́ть; (скот в поле — ещё) угоня́ть; (вырастать, становиться высоким — ещё) выма́хивать; (колос, побеги — ещё) вымётывать; (зарабатывать — ещё) выкола́чивать; (спирт и т.п. — ещё) выку́ривать; см. вы́гнаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убо́рка ж.
1. с.-х. убо́рка, -кі ж.;
2. (действие) прыма́нне, -ння ср.; забіра́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср.; скру́чванне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; прыбіра́нне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; збор, род. збо́ру м.; неоконч. збіра́нне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; хава́нне, -ння ср.; см. убира́ть 1—4.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збіра́ць несов.
1. в разн. знач. собира́ть; (в одном месте — ещё) сосредото́чивать; (организовывать — ещё) скола́чивать; (требовать — ещё) взы́скивать; взима́ть; (в дорогу — ещё) снаряжа́ть; (рассыпавшееся на полу — ещё) подбира́ть;
2. (деньги, материалы и т.п.) копи́ть, ска́пливать, сберега́ть, прика́пливать, нака́пливать;
3. (урожай) убира́ть, собира́ть;
4. снима́ть;
1-4 см. сабра́ць;
◊ хоць іго́лкі збіра́й — хоть иго́лки собира́й;
з. кускі́ — собира́ть куски́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удаля́ть несов.
1. (отдалять) аддаля́ць;
2. (заставлять уйти) выдаля́ць; (выпроваживать) выправа́джваць; (выводить) выво́дзіць; (выгонять) выганя́ць; (высылать) высыла́ць; (увольнять) звальня́ць; (исключать) выключа́ць;
3. (из организма, с какого-л. места и т. п.) выдаля́ць; (вырезать) выраза́ць; (отрезать) адраза́ць; (извлекать) выма́ць, дастава́ць; (вытаскивать) выця́гваць; (вырывать) вырыва́ць; (выводить) выво́дзіць; (уничтожать) знішча́ць; (убирать) прыма́ць, прыбіра́ць; (очищать) ачышча́ць;
4. (устранять) устараня́ць; (отстранять) адхіля́ць; (отодвигать) адсо́ўваць; (избавляться) пазбаўля́цца; см. удали́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убира́ние ср.
1. прыма́нне, -ння ср.; забіра́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср., скру́чванне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.;
2. прыбіра́нне, -ння ср.;
3. убіра́нне, -ння ср., прыбіра́нне, -ння ср.;
4. убо́рка, -кі ж., убіра́нне, -ння ср.; збіра́нне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; хава́нне, -ння ср.;
5. убіра́нне, -ння ср., умяшчэ́нне, -ння ср.;
6. прыма́нне, -ння ср., устаране́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср., зніма́нне, -ння ср.; выдале́нне, -ння ср., выганя́нне, -ння ср., праганя́нне, -ння ср.; см. убира́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убира́ться
1. (управляться) разг. упраўля́цца, спраўля́цца; упарадко́ўвацца;
убира́ться с хле́бом упраўля́цца (упарадко́ўвацца) са збо́жжам;
2. уст. (укладываться) укла́двацца; (умещаться) убіра́цца; умяшча́цца; (влезать) ула́зіць;
слова́ убира́ются в одну́ строку́ сло́вы ўмяшча́юцца (убіра́юцца) у адзі́н радо́к;
3. (украшаться) убіра́цца, прыбіра́цца;
го́род убира́лся к пра́зднику го́рад убіра́ўся (прыбіра́ўся) да свя́та;
4. (уходить, уезжать) разг. выбіра́цца;
убира́йтесь отсю́да! выбіра́йцеся адгэ́туль!;
убира́йтесь подобру́-поздоро́ву выбіра́йцеся паку́ль цэ́лыя;
5. страд. прыма́цца; забіра́цца; здыма́цца, скру́чвацца; падыма́цца, прыбіра́цца; убіра́цца; збіра́цца; склада́цца, скла́двацца; хава́цца; умяшча́цца; прыма́цца, устараня́цца; здыма́цца, зні́мацца; выдаля́цца, выганя́цца, праганя́цца; см. убира́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыма́ць несов., в разн. знач. принима́ть; (уносить — ещё) убира́ть; см. прыня́ць;
◊ п. бой — принима́ть бой;
п. на сябе́ — (што) принима́ть на себя́ (что);
п. (блі́зка) да сэ́рца — принима́ть (бли́зко) к се́рдцу;
п. на ве́ру — принима́ть на ве́ру;
п. грэх на душу́ — принима́ть грех на́ душу;
п. за чы́стую мане́ту — принима́ть за чи́стую моне́ту;
душа́ не ~ма́е — душа́ не принима́ет;
п. да ве́дама — принима́ть к све́дению;
што ха́та ма́е, усі́м ~ма́е — погов. чем бога́ты, тем и ра́ды; что есть в печи́, всё на стол мечи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)