Verbum

закулі́сны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца за кулісамі тэатра, у тэатры.

Закуліснае жыццё.

2. перан. Скрыты, тайны.

Закулісныя перагаворы.

тэатразна́ўства, -а, н.

Галіна мастацтвазнаўства, прысвечаная вывучэнню тэатра, яго тэорыі, гісторыі і ролі ў грамадскім жыцці.

|| прым. тэатразна́ўчы, -ая, -ае.

палішыне́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Камічны персанаж французскага народнага лялечнага тэатра.

Сакрэт палішынеля (сакрэт, які ўсім вядомы, уяўная тайна; жарт.).

мю́зік-хо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від эстраднага тэатра, у праграме якога чаргуюцца эстрадныя, цыркавыя, балетныя, музычныя нумары лёгкага жанру.

шумаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Работнік тэатра, кіно, які стварае шумавыя эфекты.

2. Музыкант, які іграе на шумавых інструментах.

суфлёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Работнік тэатра, які суфліруе акцёрам.

|| прым. суфлёрскі, -ая, -ае.

Суфлёрская будка (на сцэне).

2. Падказчык (разм.).

тэатралізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Прыстасаваць (прыстасоўваць) для тэатра, для паказу ў тэатры.

Т. раман.

|| наз. тэатраліза́цыя, -і, ж.

старэ́йшына, -ы, мн. -ы, -шын, м.

1. У радавым грамадстве: кіраўнік абшчыны.

2. Самы вопытны, спрактыкаваны, паважаны і аўтарытэтны член якога-н. калектыву.

С. тэатра.

вестыбю́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікае памяшканне перад уваходам ва ўнутраныя часткі якога-н., пераважна грамадскага, будынка.

В. тэатра.

В. метро.

|| прым. вестыбю́льны, -ая, -ае.