смуга́ ж.

1. ды́мка, тума́н м.;

небасхі́л засла́ўся ~го́й — небоскло́н подёрнут ды́мкой;

па по́лі сла́лася с. — по́ полю стла́лся тума́н;

2. перен. тума́н м., пелена́;

с. засціла́е во́чы — тума́н (пелена́) застила́ет глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забяле́ць сов. забеле́ть; забеле́ться;

~ле́ў тума́н — забеле́л тума́н;

~ле́ла на ўсхо́дзе — безл. забеле́лось на восто́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Тое, што і радзець.

Радчэў туман.

|| зак. парадчэ́ць, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мле́чны, -ая, -ае.

3 выгляду падобны на малако.

М. туман.

○

Млечны Шлях — мноства зорак, якое светлавой паласой перасякае небасхіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тума́нны, -ая, -ае.

1. гл. туман.

2. Ахутаны, засланы туманам.

Т. бераг ракі.

Туманная раніца.

3. Расплыўчаты, няясны; бачны як цераз туман.

Вырысоўваліся туманныя сілуэты будынкаў.

4. перан. Які мае няясны сэнс; незразумелы.

Туманныя разважанні.

5. перан. Невыразны, цьмяны.

Туманныя вочы.

Т. позірк.

|| наз. тума́ннасць, -і, ж. (да 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пама́лу, прысл.

1. Не спяшаючыся, паволі.

Ішлі п.

2. Паступова, не адразу.

Туман п. рассейваўся.

3. Асцярожна (разм.).

П., не зваліся!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ку́рыцца; незак.

1. Слаба гарэць, тлець, вылучаючы многа дыму.

На вогнішчы курыліся галавешкі.

Папяроса не курыцца.

2. чым і без дап. Вылучаць выпарэнні, лёгкі туман, пару.

Ад летняга дажджу лес курыўся парай.

3. Паднімацца ўверх, кружыцца (пра дым, туман, пыл і пад.).

За машынай курыўся пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разасла́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., рассце́лецца; зак.

Сцелючыся па паверхні чаго-н., распаўсюдзіцца.

Разаслаўся па сенажаці туман.

|| незак. рассціла́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радзе́ць несов.

1. (становиться жиже) разжижа́ться;

2. (становиться реже) реде́ть;

тума́н радзе́е — тума́н реде́ет;

рады́ радзе́юць — ряды́ реде́ют

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смог, -у, м.

У вялікіх гарадах: задушлівы туман, змяшаны з выхлапнымі газамі, дымам і куродымам.

Над горадам вісіць с.

|| прым. смо́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)