мале́нько нареч., разг. тро́шкі, кры́шку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чуто́к нареч., прост. тро́шкі, кры́шку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надгні́сці, ‑гніе; зак.

Трошкі падгніць. Яблык надгніў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Палабізава́ць ’лізнуць, паласавацца трошкі’ (Нар. лекс., полац.). Гл. лабзаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак., што.

Разм. Трошкі сагнуць. Надагнуць дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі грузны. Шафранскі быў чалавек ужо немаладога веку, трошкі грузнаваты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распе́ўны, ‑ая, ‑ае.

Працяжны, меладычны. Пастукаўшы ў дзверы, я пачуў.. [Ірын] трошкі распеўны голас. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсёрбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Трошкі ад’есці, адпіць (чаго‑н. рэдкага). Адсёрбаць булёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсташы́і, ‑яя, ‑яе.

Які мае тоўстую шыю. Толькі кухар таўсташыі з ім [Сымонам] бы трошкі падружыў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Утвараць скрыпучыя гукі.

Завесы ў дзвярах скрыпяць.

Скрыпіць снег пад нагамі.

2. Гаварыць скрыпучым голасам.

Не гаворыць, а скрыпіць.

3. перан. Жыць абы-як, з цяжкасцю падтрымліваючы свае сілы (разм.).

Скрыплю яшчэ трошкі.

|| аднакр. скры́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. скрыпе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)