дотере́ть сов.
1. (окончить тереть) даце́рці;
2. (измельчить) даце́рці; (тёркой) дадра́ць, дадзе́рці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
му́ляцца несов., разг.
1. (причинять боль) тере́ть, жать;
2. перен. (проявлять нерешительность) мя́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заму́ляць сов.
1. нача́ть тере́ть; нача́ть жать;
2. (о лошади) стере́ть хо́лку (спи́ну)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ля́мка ля́мка, -кі ж.; (в одежде — обычно) шле́йка, -кі ж.;
◊
тяну́ть (тере́ть) ля́мку цягну́ць ля́мку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аціра́цца (экспр.) ’хадзіць без справы, гультайнічаць’ (КТС), рус. разм. отираться. Ад аціраць, церці, параўн. аціраць бакі ’марнатравіць час’ (Юрч. Фраз., I), церціся ’губляцца, прападаць, хадзіць без справы па суседзях’ (Шат.), церці час ’дарэмна губляць час’ (Шат.); апошняе адпавядае рус. терять время і, магчыма, тлумачыць паходжанне рус. терять ’губляць’ ад церці (тереть), сувязь якіх устанаўлівае Фасмер, 4, 50.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тере́ться
1. це́рціся; шарава́цца;
2. перен., разг. це́рціся; аціра́цца;
3. страд. це́рціся; шарава́цца; дра́цца, дзе́рціся; см. тере́ть 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ело́зить несов., прост., обл.
1. (ползать) по́ўзаць, ла́зіць;
2. (вертеться, суетиться) со́ўгацца, круці́цца, мітусі́цца;
3. (возить, тереть чем по чему-л.) со́ўгаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заело́зить сов., прост.
1. (начать ползать) запо́ўзаць;
2. (завертеться, засуетиться) замітусі́цца, забе́гаць;
3. (начать возить, тереть чем-л. по чему-л.) засо́ўгаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тыры́б ‘прасека праз лес’ (кобр., Ск. нар. мовы). Нульсуфіксальнае ўтварэнне ад мясцовага дзеяслова тырыбэ́тэ ‘церабіць (лес)’, гл. церабіць. Параўн. рус. арханг. те́реб ‘расчышчаная ад кустоў зямля пад раллю’, алан. теребе́ ‘пакосы, лугі’, якія ўзыходзяць да теребить ‘церабіць’, апошняе звязваюць з тереть, тру (Фасмер, 4, 45–46). Значэнне, магчыма, пад уплывам трыба 1, гл. Сюды ж утварэнне тырыбі́ж ‘расцяроб’ (кобр., ЛА, 2) з суф. іж‑, што адпавядае суф. ‑еж у прасторавым значэнні (Сцяцко, Афікс, наз.), суадноснае з церабе́ж ‘тс’, укр. теребі́ж ‘месца, ачышчанае ад кустоў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шарава́ць I сов. и несов., с.-х. шарова́ть
шарава́ць II несов.
1. тере́ть;
2. чи́стить; натира́ть;
ш. гу́зікі ме́лам — чи́стить (натира́ть) пу́говицы ме́лом;
ш. пасу́ду — чи́стить посу́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)