та́зік, ‑а, м.

Памянш. да таз ​1; маленькі таз. Фартушок надзеўшы, Люда Мые ў тазіку посуду. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мядні́ца ж., разг. ме́дный таз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́завы I та́зовый; см. таз I

та́завы II анат. та́зовый; см. таз II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́зовый​I та́завы; см. таз​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́зовый​II та́завы; см. таз​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мядні́ца, ‑ы, ж.

Абл. Медны таз. Казік у сподняй кашулі плёскаўся і фыркаў над вялікаю мядніцай. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Начысціць, нацерці да бляску, навесці глянец. Нашараваць самавар. Нашараваць медны таз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыраказа́ды, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі зад, таз. Банадысь сеў у сані і сцебануў пугаю сытую, шыраказадую кабылу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́зы, ‑аў; адз. таз, ‑а, м.

Мясцовая назва часткі ўдыгейцаў, якія перайшлі да аседласці і засвоілі элементы культуры кітайцаў і маньчжураў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почи́ще сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) чысце́й;

почи́ще вытира́й чысце́й выціра́й;

2. прил. (тро́хі) чысце́йшы;

голубо́й таз почи́ще блакі́тны таз чысце́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)