сухме́нь ж., разг. (сухая жаркая пора) сушь, сухме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́уна, ‑ы, ж.

Фінская сухая гарачая лазня.

[Фін.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухо́й прям., перен. сухі́;

сухо́е бельё суха́я бялі́зна;

сухо́е ле́то сухо́е ле́та;

сухо́й во́здух сухо́е паве́тра;

суха́я еда́ суха́я е́жа;

весь он жи́листый и сухо́й уве́сь ён жы́лісты і сухі́;

суха́я встре́ча суха́я сустрэ́ча;

сухо́й расска́з сухо́е апавяда́нне;

сухо́й ка́шель сухі́ ка́шаль;

сухо́й треск сухі́ трэск;

сухо́е де́рево сухо́е дрэ́ва;

суха́я рука́ суха́я рука́;

сухо́й хлеб сухі́ хлеб;

сухо́й тума́н сухі́ тума́н;

вы́йти сухи́м из воды́ вы́йсці сухі́м з вады́;

держа́ть по́рох сухи́м трыма́ць по́рах сухі́м;

сухо́й ни́тки не оста́лось сухо́й ні́ткі не застало́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.

1. Адчуванне сухасці, адсутнасць вільготнасці (разм.).

С. ў роце.

2. Гарачая сухая пагода.

Цэлы май стаяла с.

3. перан. Клопат, турбота, туга (разм.).

На душы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухі́ в разн. знач. сухо́й;

суха́я бялі́зна — сухо́е бельё;

сухо́е паве́тра — сухо́й во́здух;

сухо́е ле́та — сухо́е ле́то;

сухо́е дрэ́ва — сухо́е де́рево;

суха́я рука́суха́я рука́;

с. хлеб — сухо́й хлеб;

суха́я е́жасуха́я пи́ща;

с. ка́шаль — сухо́й ка́шель;

суха́я сустрэ́часуха́я встре́ча;

сухо́е апавяда́нне — сухо́й расска́з;

с. трэск — сухо́й треск;

сухі́я кармы́с.-х. сухи́е корма́;

суха́я пераго́нкатех. суха́я перего́нка;

сухо́е віно́ — сухо́е вино́;

с. паёк — сухо́й паёк;

с. лікспорт. сухо́й счёт;

с. лёд — сухо́й лёд;

выйсці́ сухі́м з вады́ — вы́йти сухи́м из воды́;

с. зако́н — сухо́й зако́н;

трыма́ць по́рах сухі́м — держа́ть по́рох сухи́м;

аб сухі́м хле́бе — сухи́м хле́бом пита́ясь;

сухо́й ні́ткі не застало́ся — сухо́й ни́тки не оста́лось;

сухо́га ме́сца няма́ — сухо́го ме́ста нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лучы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж., таксама зб.

Тонкая доўгая сухая шчэпка, якой даўней асвятлялі сялянскія хаты.

Дагарае л.

Нашчапаць лучыны.

|| памянш. лучы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. лучы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́трана-сухі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́трана-сухі́ паве́трана-суха́я паве́трана-сухо́е паве́трана-сухі́я
Р. паве́трана-сухо́га паве́трана-сухо́й
паве́трана-сухо́е
паве́трана-сухо́га паве́трана-сухі́х
Д. паве́трана-сухо́му паве́трана-сухо́й паве́трана-сухо́му паве́трана-сухі́м
В. паве́трана-сухі́ (неадуш.)
паве́трана-сухо́га (адуш.)
паве́трана-суху́ю паве́трана-сухо́е паве́трана-сухі́я (неадуш.)
паве́трана-сухі́х (адуш.)
Т. паве́трана-сухі́м паве́трана-сухо́й
паве́трана-сухо́ю
паве́трана-сухі́м паве́трана-сухі́мі
М. паве́трана-сухі́м паве́трана-сухо́й паве́трана-сухі́м паве́трана-сухі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глыта́цца, ‑аецца; незак.

1. Паддавацца глытанню. Сухая ежа, не глытаецца.

2. Зал. да глытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́каўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак, ж.

1. Плод маку: каробачка, дзе знаходзіцца насенне.

2. Купал царквы (разм.).

Зіхацелі царкоўныя макаўкі.

3. Верхняя частка, вяршыня чаго-н. (разм.).

Сухая м. дрэва.

4. Канец кораня конскага хваста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тре́снуть сов.

1. прям., перен. трэ́снуць, ло́пнуць;

тре́снула суха́я ве́тка трэ́снула суха́я галі́нка;

предприя́тие тре́снуло прадпрые́мства ло́пнула;

2. (сильно ударить) прост. трэ́снуць, сту́кнуць;

хоть тре́сни хоць трэ́сні (ло́пні);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)