сустрэ́ты встре́ченный; при́нятый; см. сустрэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повстреча́ть сов., разг. сустрэ́ць, спатка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абды́мкі, -аў.

Ахопліванне рукамі каго-н. як выказванне ласкі, замілавання і пад.

Сціснуць у абдымках.

Сустрэць з распасцёртымі абдымкамі — з радасцю, прыветна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ненагля́дны, -ая, -ае.

1. Каханы, самы дарагі.

Сустрэць ненаглядную (наз.). Н. сынок.

2. Вельмі прыгожы, ад якога нельга адарваць вачэй.

Ненаглядныя сінія далі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перастрэ́ць

сустрэць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перастрэ́ну перастрэ́нем
2-я ас. перастрэ́неш перастрэ́неце
3-я ас. перастрэ́не перастрэ́нуць
Прошлы час
м. перастрэ́ў перастрэ́лі
ж. перастрэ́ла
н. перастрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. перастрэ́нь перастрэ́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час перастрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрэ́нуць

сустрэць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стрэ́ну стрэ́нем
2-я ас. стрэ́неш стрэ́неце
3-я ас. стрэ́не стрэ́нуць
Прошлы час
м. стрэ́нуў стрэ́нулі
ж. стрэ́нула
н. стрэ́нула
Загадны лад
2-я ас. стрэ́нь стрэ́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час стрэ́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сустрака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сустрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сустрэ́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сустрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напатка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Ідучы або едучы, сустрэць каго-н., натрапіць на каго-, што-н.

Н. воўка.

2. перан. Здарыцца, спасцігнуць (пра бяду, няшчасце і пад.).

Пад старасць яго напаткала гора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навасёл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто пасяліўся ў новым доме або кватэры.

Першыя навасёлы.

2. Новы пасяленец, жыхар, які аднекуль прыехаў.

Радасна сустрэць навасёлаў.

|| ж. навасёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)