...страх, ‑у, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «страхаванне», напрыклад: дзяржстрах, сацстрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страхо́ціна

‘страх’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. страхо́ціна
Р. страхо́ціны
Д. страхо́ціне
В. страхо́ціну
Т. страхо́цінай
страхо́цінаю
М. страхо́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пу́д

‘страх’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пу́д
Р. пу́ду
Д. пу́ду
В. пу́д
Т. пу́дам
М. пу́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нажаха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Перажыць страх, страшныя часы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зні́клы, -ая, -ае.

Які знік, перастаў існаваць, стаў нябачным.

З. страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хра́брасць, -і, ж.

Здольнасць, уменне пераадольваць страх; мужнасць, адвага.

Узнагарода за х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабо́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Адчуваць лёгкі страх.

П. ісці лесам ноччу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граза́, -ы́, ж.

Той (тое), што выклікае, наводзіць страх.

Партызаны былі гразой нямецкіх захопнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэрафо́б

‘чалавек, які адчувае страх перад палётамі на самалётах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэрафо́б аэрафо́бы
Р. аэрафо́ба аэрафо́баў
Д. аэрафо́бу аэрафо́бам
В. аэрафо́ба аэрафо́баў
Т. аэрафо́бам аэрафо́бамі
М. аэрафо́бе аэрафо́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

страхо́цце

‘тое, што наганяе страх, палохае’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́цце страхо́цці
Р. страхо́цця страхо́ццяў
Д. страхо́ццю страхо́ццям
В. страхо́цце страхо́цці
Т. страхо́ццем страхо́ццямі
М. страхо́цці страхо́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)