ні́цма, прысл.

Тварам уніз.

Стары ляжаў на зямлі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стари́к стары́, -ро́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́д

‘бацькаў або матчын бацька; стары чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́д дзяды́
Р. дзе́да дзядо́ў
Д. дзе́ду дзяда́м
В. дзе́да дзядо́ў
Т. дзе́дам дзяда́мі
М. дзе́дзе дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

праму́дры, -ая, -ае (уст.).

Поўны прамудрасці (у 1 знач.).

П. стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знясі́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бяссільным, аслабець, знемагчы.

Стары зусім знясілеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́тхий стары́; (дряхлый) разг. дра́хлы, ляда́шчы; (трухлявый) трухля́вы;

◊

Ве́тхий заве́т рел. Стары́ запаве́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худы́², -а́я, -о́е (разм.).

1. Дрэнны.

Худая зямля.

2. Дзіравы, стары.

Х. мяшок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стара...

Першая састаўная частка складаных слоў якая азначае стары, напр.: старамодны, старасвецкі, старадаўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халасця́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Нежанаты мужчына.

Стары х.

|| прым. халасця́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзярка́ч¹, дзеркача́, мн. дзеркачы́, дзеркачо́ў, м.

Стары венік без лісця.

Дзеркачамі дзеці мялі двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)