ні́цма, прысл.

Тварам уніз.

Стары ляжаў на зямлі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стари́к стары́, -ро́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́д

‘бацькаў або матчын бацька; стары чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́д дзяды́
Р. дзе́да дзядо́ў
Д. дзе́ду дзяда́м
В. дзе́да дзядо́ў
Т. дзе́дам дзяда́мі
М. дзе́дзе дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праму́дры, -ая, -ае (уст.).

Поўны прамудрасці (у 1 знач.).

П. стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знясі́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бяссільным, аслабець, знемагчы.

Стары зусім знясілеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́тхий стары́; (дряхлый) разг. дра́хлы, ляда́шчы; (трухлявый) трухля́вы;

◊

Ве́тхий заве́т рел. Стары́ запаве́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стара...

Першая састаўная частка складаных слоў якая азначае стары, напр.: старамодны, старасвецкі, старадаўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

худы́², -а́я, -о́е (разм.).

1. Дрэнны.

Худая зямля.

2. Дзіравы, стары.

Х. мяшок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзярка́ч¹, дзеркача́, мн. дзеркачы́, дзеркачо́ў, м.

Стары венік без лісця.

Дзеркачамі дзеці мялі двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халасця́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Нежанаты мужчына.

Стары х.

|| прым. халасця́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)