нагарэ́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; безас.; зак., каму (разм.).

Быць пакараным, атрымаць спагнанне за што-н.

Яму моцна нагарэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партспагна́нне, ‑я, н.

Спагнанне, накладзенае на камуніста партыйнай арганізацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неплаце́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неплацяжу. Неплацежнае спагнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дисциплина́рный дысцыпліна́рны;

дисциплина́рное взыска́ние дысцыпліна́рнае спагна́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ту́зка ‘строгае спагнанне’ (Нас.). Да туз 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

налі́к, ‑у, м.

Грашовае спагнанне за расходы, непрадугледжаныя бюджэтам; налічэнне (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысцыплі́на¹, -ы, ж.

Абавязковае для ўсіх членаў якога-н. калектыву падпарадкаванне вызначанаму парадку, правілам.

Працоўная д.

Воінская д.

Школьная д.

|| прым. дысцыпліна́рны, -ая, -ае.

Дысцыплінарнае спагнанне.

Д. статут.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дысцыпліна́рны дисциплина́рный;

~нае спагна́нне — дисциплина́рное взыска́ние;

○ д. батальён — дисциплина́рный батальо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́джанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. папярэдзіць.

2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н.; перасцярога.

Улічыць п. ўрача.

Строгая вымова з папярэджаннем (гэта значыць накладзена дысцыплінарнае спагнанне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партвзыска́ние (парти́йное взыска́ние) партспагна́нне, -ння ср. (парты́йнае спагна́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)