паасма́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. Асмаліць¹ у многіх месцах, усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бакі армяка.

П. вусы.

2. Апаліць з усіх бакоў.

П. слупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обу́глить сов. асмалі́ць, мног. паасма́льваць, апалі́ць;

обу́глить столбы́ асмалі́ць (апалі́ць) слупы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Укапаць усё, многае. Паўкопваць слупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́с, ‑а, м.

Спец. Стойка, брус, падпорка, якія ставяцца нахільна ў розных збудаваннях. Слупы з падкосамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рашаце́нь ’слупы ў азяродзе’ (Станк., Сл. ПЗБ), рашо́тка ’тс’ (Сл. ПЗБ). Гл. рашо́тка 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выніка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. З’яўляцца, паўставаць.

Слупы вынікалі з-за ўзгоркаў і зноў знікалі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’яўляцца лагічным вынікам, узнікаць з чаго-н.

Як вынікае са сказанага.

|| зак. вы́нікнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арка́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Шэраг арак аднолькавай велічыні і формы, якія апіраюцца на слупы або калоны.

[Фр. arcade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазава́львацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Заваліцца, запасці, абваліцца — пра ўсё, многае.

Кнігі пазавальваліся за шафу.

Пазавальваліся слупы.

2. Улегчыся, залегчы — пра ўсіх, многіх (разм.).

Усе пазавальваліся спаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Та́мба ’зямельны насып’ (Растарг.), ’укапаныя ў зямлю слупы, да якіх прывязваюцца плыты’ (віц., Нар. сл.). Гл. дамба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паабсма́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Крыху абгарэць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабсмальваліся людзі на пажары. Слупы паабсмальваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)