жа́лаванне, -я, н. (уст.).

Грашовае ўзнагароджанне за службу, працу; заработная плата.

Павышэнне жалавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызыўны́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да прызыву на вайсковую службу.

П. ўзрост.

П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навабра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, хто толькі што прызваны на ваенную службу.

|| прым. навабра́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызы́ў, -ы́ву, м.

1. гл. прызваць.

2. зб. Асобы пэўнага ўзросту, адначасова прызваныя на вайсковую службу.

Сёлетні п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прызыва́ць несов. (на военную службу) призыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́дачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто нясе каравульную службу ў будцы, жыве ў каравульнай чыгуначнай будцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлебрава́ць

‘(пра святароў) праводзіць службу (цэлебраваць літургію)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цэлябру́ю цэлябру́ем
2-я ас. цэлябру́еш цэлябру́еце
3-я ас. цэлябру́е цэлябру́юць
Прошлы час
м. цэлебрава́ў цэлебрава́лі
ж. цэлебрава́ла
н. цэлебрава́ла
Загадны лад
2-я ас. цэлябру́й цэлябру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цэлябру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызыва́цца несов., страд. (на военную службу) призыва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залічы́цца, -ічу́ся, -і́чышся, -і́чыцца; зак. (афіц.).

Паступіць куды-н., уключыцца ў склад каго-, чаго-н.

З. на службу.

|| незак. залі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваеннаабавя́заны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая павінна несці вайсковую службу (падлягае прызыву або знаходзіцца ў запасе).

|| ж. ваеннаабавя́заная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)