нагляда́ць несов.

1. наблюда́ть;

н. зацьме́нне со́нца — наблюда́ть затме́ние со́лнца;

2. (осуществлять надзор) смотре́ть, присма́тривать, гляде́ть, пригля́дывать, следи́ть, наблюда́ть, надзира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иста́птывать несов.

1. (приминать ногами) сто́птваць, тапта́ць, выто́птваць, зато́птваць;

2. (следить, натаптывать) разг. слядзі́ць, нато́птваць;

3. (изнашивать обувь) разг. сто́птваць;

4. (исхаживать) тапта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примеча́ть несов.

1. разг. прымяча́ць, прыкмяча́ць; (замечать) заўважа́ць;

2. прост. (наблюдать) нагляда́ць; глядзе́ць; (следить) сачы́ць;

ты за ним примеча́й ты за ім нагляда́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сачы́ць I несов.

1. следи́ть, присма́тривать, наблюда́ть;

с. за дзе́цьміследи́ть (присма́тривать, наблюда́ть) за детьми́;

с. за во́рагам — наблюда́ть за враго́м;

2. высле́живать;

с. ваўко́ў — высле́живать волко́в

сачы́ць II несов., в разн. знач. сочи́ть; (о запахе и т.п. — ещё) источа́ть;

с. мёд з со́таўспец. сочи́ть мёд из сот;

со́сны со́чаць пах смалы́ — со́сны источа́ют за́пах смолы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пільнава́ць несов.

1. охраня́ть, стере́чь, сторожи́ть, карау́лить;

п. сад — стере́чь (карау́лить) сад;

2. карау́лить, подстерега́ть;

п. на ву́ліцы каго́е́будзь — карау́лить (подстерега́ть) на у́лице кого́-л.;

3. (глядеть за кем-л.) смотре́ть, присма́тривать, следи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наблюда́ть несов.

1. (кого, что, за кем, чем) нагляда́ць, назіра́ць; (следить) сачы́ць (за кім, чым);

2. (осуществлять надзор) назіра́ць (за кім, чым), нагляда́ць (за кім, чым); (ухаживать, присматривать) дагляда́ць (каго, што);

наблюда́ть за детьми́ дагляда́ць дзяце́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присма́тривать несов.

1. (за кем, чем) нагляда́ць; дагляда́ць (каго, што); (следить) сачы́ць, назіра́ць;

присма́тривать за детьми́ нагляда́ць за дзе́цьмі (дагляда́ць дзяце́й, назіра́ць за дзе́цьмі);

2. (высматривать, приискивать) разг. нагле́джваць, нагляда́ць;

присма́тривать себе́ неве́сту нагле́джваць (нагляда́ць) сабе́ няве́сту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

След ‘адбітак ступні нагі, капыта, лапы’, ‘знак уздзеяння’ (ТСБМ, Ласт., Касп., Некр. і Байк., Сцяшк., ТС, Пятк. 2, Сл. ПЗБ), ‘права, прычына, падстава’ (Нас.), ‘дарога, сцежка; часовая мяжа на сенажаці паміж участкамі (Яшк.), ст.-бел. следъ ‘мера зямлі’ (Ст.-бел. лексікон). Укр. слід, рус. след, стараж.-рус. слѣдъ, польск. ślad, в.-луж., н.-луж. slěd, чэш., славац. sled, серб.-харв. сли̏јед, славен. slẹ̑d, балг. следа́, макед. следа, ст.-слав. слѣдъ. Прасл. *slědъ. Роднасныя літ. slidùs ‘гладкі, склізкі’, лат. sliēds ‘след, каляіна’, ст.-прус. slidenikis ‘сабака-сышчык’, с.-в.-ням. slîten ‘слізгацець’, ст.-в.-ням. slito ‘сані’, нова-в.-ням. Schlitten ‘тс’, грэч. ολισθανω ‘я слізгаю’; гл. Траўтман, 269; Торп, 539; Мюленбах-Эндзелін, 3, 932, 957–958; Фасмер, 3, 668; БЕР, 6, 858; Махэк₂ (553) літ. slidús лічыць запазычаннем з польскай. Сной₁ (579) узводзіць да і.-е. кораня *(s)lei̯dh‑ ‘слізгаць; паўзці’ з першасным значэннем для прасл. ‘каляіна, санная дарога’. Прасл. таксама *slěditi, працяг яго ў слядзі́ць, укр. сліди́ти, рус. следи́ть, польск. śledzić, в.-луж. slědźić, н.-луж. ślěźiś, чэш. slíditi, славац. sliediť, серб.-харв. слијѐдити, славен. sledíti, балг. следя́, макед. следи; гл. Фасмер, там жа; БЕР, 6, 862.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пара́дак, -дку м., в разн. знач. поря́док;

у пако́і по́ўны п. — в ко́мнате по́лный поря́док;

прыво́дзіць у п. — приводи́ть в поря́док;

прытры́млівацца ~дку — соблюда́ть поря́док;

сачы́ць за ~дкамследи́ть за поря́дком;

наве́сці п. — навести́ поря́док;

стары́я ~дкі — ста́рые поря́дки;

алфаві́тны п. — алфави́тный поря́док;

адпра́віць эта́пным ~кам — отпра́вить эта́пным поря́дком;

баявы́ п. — боево́й поря́док;

у абавязко́вым ~дку — в обяза́тельном поря́дке;

вышэ́й на два ~дкі — вы́ше на два поря́дка;

п. дня — пове́стка (поря́док) дня;

сваі́м ~кам — свои́м поря́дком; свои́м чередо́м;

для ~дку — для поря́дка;

у пажа́рным ~дку — в пожа́рном поря́дке;

прызва́ць да ~дку — призва́ть к поря́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поря́док в разн. знач. пара́дак, -дку м.;

приводи́ть в поря́док прыво́дзіць у пара́дак (да пара́дку);

соблюда́ть поря́док прытры́млівацца (трыма́цца) пара́дку;

следи́ть за поря́дком сачы́ць (назіра́ць) за пара́дкам;

алфави́тный поря́док алфаві́тны пара́дак;

по поря́дку па пара́дку;

зако́нным поря́дком зако́нным пара́дкам;

пресле́довать суде́бным поря́дком перасле́даваць судо́вым пара́дкам;

организо́ванным поря́дком арганізава́ным пара́дкам;

поря́док голосова́ния пара́дак галасава́ння;

поря́док рабо́ты пара́дак рабо́ты;

соображе́ния такти́ческого поря́дка меркава́нні такты́чнага пара́дку;

наводи́ть поря́док наво́дзіць пара́дак;

боево́й поря́док воен. баявы́ пара́дак;

похо́дный поря́док воен. пахо́дны пара́дак;

ста́рые поря́дки стары́я пара́дкі;

одного́ поря́дка аднаго́ пара́дку;

призыва́ть к поря́дку закліка́ць да пара́дку;

в поря́дке у пара́дку;

в администрати́вном поря́дке у адміністрацы́йным пара́дку;

вы́ше на два поря́дка вышэ́й (вышэ́йшы) на два пара́дкі;

в поря́дке веще́й звыча́йная рэч;

для поря́дка для пара́дку;

поря́док дня пара́дак дня;

всё в поря́дке усё ў пара́дку;

в пожа́рном поря́дке у пажа́рным пара́дку;

для поря́дка (поря́дку) для пара́дку;

привести́ к поря́дку прыве́сці да пара́дку;

призва́ть к поря́дку прызва́ць да пара́дку;

свои́м поря́дком сваі́м пара́дкам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)