стлать несов., в разн. знач. слаць;

стлать лён слаць лён;

стлать посте́ль слаць пасце́ль;

стлать половики́ слаць даро́жкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слать несов. слаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

постила́ть несов., разг. слаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простила́ть несов. слаць, засціла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стели́ть несов., разг. слаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасла́ць, ‑сцялю, ‑сцелеш, ‑сцеле; зак., што.

Слаць некаторы час (гл. слаць ​2). Праслаць лён цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віта́нне, -я, н.

1. гл. вітацца, вітаць.

2. мн. -і, -яў. Прывітанне.

Слаць в.

|| прым. віта́льны, -ая, -ае.

В. паклон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сталі́ць, сталю, століш, століць; незак., што.

Слаць столь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́л, -у, м.

1. гл. слаць².

2. Паверхня з дошак або іншага матэрыялу, пасланага на што-н.

Драўляны н.

|| прым. насці́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад слаць ​1.

сла́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад слаць ​2.

2. у знач. прым. Разасланы. Пянька не сланая, а мочаная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)