шкату́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных рэчаў.
○
Музычная шкатулка — механічны завадны музычны інструмент у выглядзе скрыначкі, з якой гучыць якая-н. мелодыя.
|| прым. шкату́лачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ларе́ц м. куфэ́рак, -рка м.; скры́начка, -кі ж.; шкату́лка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.
Ссыпаць манеты ў скарбонку.
2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).
|| прым. скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).
С. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Кудэ́лык ’скрыначка’ (Бяльк., Яруш.). Да пудэлка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
флако́н, ‑а, м.
Невялікая бутэлечка, пераважна для духоў. Жонка ўсміхнулася. Падала флакон з парфумаю «Лілія». Баранавых. Каля.. [мальберта], на зямлі, была расчынена скрыначка з фарбамі, флаконамі. Ракітны.
[Фр. flacon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
табаке́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Скрыначка для табакі. Яны селі на паваленую сасну, не змаўляючыся, выцягнулі табакеркі: Шаройка — дзюралюмініевую, уласнай работы, Максім — трафейную. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкату́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных, звычайна каштоўных рэчаў. Пачалі работнікі капаць і выкапалі панскую шкатулку з грашыма. Якімовіч.
[Ад польск. szkatuła.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Куба́рка ’коўш’ (Жд. 3), ’скрыначка для дробязных рэчаў’ (Сцяшк., З нар. сл.). Да кубар 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Карбо́нка ’скарбонка, скрыначка з дзіркай у верхняй накрыўцы, куды кідаюць грошы’ (Бяльк.). Кантамінацыя да скарбонка і карбаваць. Параўн. у спецыфічным значэнні карбованец’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
я́щичек м., уменьш.
1. скры́начка, -кі ж.;
2. шуфля́дка, -кі ж., шуфля́дачка, -кі ж.; см. я́щик;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)