ацяпля́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для ацяплення, уцяплення, абагрэву.

А. матэрыял.

2. Які мае адносіны да ацяплення.

А. сезон.

Ацяпляльная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяршы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ршыцца; зак.

Закончыцца, скончыцца.

Будаўніцтва завяршылася.

Завяршыўся хакейны сезон.

|| незак. завярша́цца, -а́ецца.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуці́на, -ы, ж.

1. Сезон масавай лоўлі рыбы.

Зімовая п.

2. мн. -ы, -цін. Тое, што і пуцявіна (паэт.).

|| прым. пуці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

купа́льны I купа́льный (к Купа́лле)

купа́льны II в разн. знач. купа́льный;

к. сезо́н — купа́льный сезо́н;

к. касцю́м — купа́льный костю́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отопи́тельный абаграва́льны, ацяпля́льны;

отопи́тельный сезо́н абаграва́льны сезо́н;

отопи́тельный материа́л апал, -лу м., па́ліва, -ва ср.;

отопи́тельная систе́ма абаграва́льная (ацяпля́льная) сістэ́ма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Праўсё, многае: цягнучы, несучы, сабраць у адно месца.

С. хвораст у кучу.

2. Знасіць (разм.).

С. касцюм за сезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квасаварэ́нне, ‑я, н.

Прыгатаванне, варэнне квасу (у 1 знач.). Сезон квасаварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяршы́цца, ‑вершыцца; зак.

Закончыцца, скончыцца. Канцэрт завяршыўся песняй. У сакавіку завяршыўся хакейны сезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпасны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да выпасу. Выпасны ўчастак. Выпасны сезон. Выпасная загарадка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; зак., што (разм.).

1. Падраць на шматкі; разнесці па частках, на часткі.

За адзін сезон разматлашыў касцюм.

Р. склад.

2. Давесці да бязладнага стану; зрабіць раскудлачаным, растрапаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)