жэле́, нескл., н.

1. Салодкая студзяністая страва, прыгатаваная з жэлаціну, фруктовых і ягадных сокаў, малака і пад.

2. Студзяністая маса, якая атрымліваецца пры працяглай варцы мяса, рыбы, касцей.

|| прым. жэле́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мус, мусу, м.

Салодкая ежа з узбітай фруктовай або ягаднай масы з маннымі крупамі або жэлацінам.

[Фр. mousse, ад mouser — пеніцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́жанае, ‑ага, н.

Замарожаная салодкая ежа з малочных прадуктаў, а таксама пладова-ягаднага соку. Сметанковае марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паві́дла, ‑а, н.

Густая салодкая маса з працёртых ягад або фруктаў, звараных з цукрам. Памазаць павідла на хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́сха, ‑і, ж.

Салодкая ежа з тварагу ў выглядзе невялікай чатырохвугольнай піраміды, якая прыгатаўляецца да вялікадня. Тварожная пасха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарло́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Салодкая страва з запечанага цеста або сухароў са слаямі яблыкаў.

[Ад фр. charlotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самбу́к, ‑у, м.

Салодкая халодная страва, прыгатаваная шляхам узбівання фруктовага пюрэ з цукрам і яечным жаўтком. Мандарынавы самбук. Яблычны самбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэле́, нескл., н.

Салодкая студзяністая страва, якая гатуецца з фруктова-ягадных сокаў, малака і іншых прадуктаў з дабаўленнем жэлаціну. Яблычнае жэле.

[Фр. gelée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́мус, -у, м.

1. Аб вельмі прыгожым, вельмі цікавым, найлепшым (разм.).

2. Салодкая дэсертная страва з тушанай морквы і іншых інгрэдыентаў.

3. Самае істотнае, значнае (разм.).

У гэтай карціне ўвесь ц.

|| прым. цы́мусны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бата́т, ‑у, М ‑аце, м.

Расліна сямейства павоевых, клубні якой багатыя на крухмал і цукар і выкарыстоўваюцца ў кулінарыі і кансервавай прамысловасці; салодкая бульба.

[Ісп. batata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)