сади́тьсяI несов.

1. садзі́цца; (усаживаться — ещё) уса́джвацца; (только в повелительном наклонении, при приглашении сесть) сяда́ць;

сади́тесь, пожа́луйста сяда́йце, калі́ ла́ска;

2. (о тканях) збяга́цца;

3. (о солнце) захо́дзіць;

4. (оседать) асяда́ць, садзі́цца;

5. (опускаться — о пыли, снеге, копоти и т. п.) садзі́цца;

сади́ться на мель садзі́цца на мель;

сади́ться в кало́шу разг. садзі́цца ў галёш;

сади́ться в лу́жу разг. садзі́цца ў лу́жыну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сади́тьсяII несов., страд. садзі́цца, саджа́цца; см. сади́ть 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наса́живатьсяI несов., страд. наса́джвацца, садзі́цца; см. наса́живатьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсадзі́цца, ‑саджуся, ‑садзішся, ‑садзіцца; зак.

Абсадзіць сваю сядзібу якой‑н. расліннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

Добра, поўнасцю нагрэць. [Якаў] садзіцца ў кабіну, каб прагрэць матор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сяда́цьсадзіцца’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Некр. і Байк., Стан., Сл. ПЗБ), сяда́й(це) ’прапанова, загад сесці’ (ТСБМ), седа́цьсадзіцца’ (ТС), ст.-бел. седати ’тс’ (Сл. Скар.). Параўн. укр. сіда́ти, польск. siadać, чэш. sedati, славен. sedati, серб.-харв. се̏дати, балг. ся́дам, ст.-слав. сѣдати. Шматкратны дзеяслоў да сядзець, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́тля, ж.

Вялікая бутэлька. Глынскі папрасіў гасцей садзіцца, а сам адамкнуў буфецік і дастаў ёмкую бутлю вішнёвай настойкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паі́ць, паю́, по́іш, по́іць; паі́; по́ены; незак., каго (што).

1. Даваць піць.

П. дзяцей.

П. і карміць сям’ю (мець на ўтрыманні, даваць пражытак).

2. Даваць піць спіртныя напіткі, частаваць чым-н. алкагольным.

Не ўздумайце яго п.: яму трэба сёння садзіцца за руль.

|| зак. напаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены.

|| наз. пае́нне, -я, н. (да 1 знач.).

П. жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доўгавало́сы, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі валасамі. — Аднойчы заходзіць у цырульню поп і садзіцца да мяне. Самы сапраўдны доўгавалосы бацюшка з барадой. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мянту́з, ментуза, м.

Прэснаводная драпежная рыба сямейства трасковых з падоўжаным целам і плямістай скурай. Бабуля садзіцца чысціць ментузоў, а дзед з Рамірам абедаюць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)