літаратуразна́ўства, ‑а,
Навука аб мастацкай літаратуры, яе тэорыі, гісторыі і літаратурнай крытыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
літаратуразна́ўства, ‑а,
Навука аб мастацкай літаратуры, яе тэорыі, гісторыі і літаратурнай крытыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэатразна́ўства, ‑а,
Галіна мастацтвазнаўства, якая вывучае тэатр, яго тэорыю, гісторыю і ролю ў грамадскім жыцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Совинформбюро́ (Сове́тское информацио́нное бюро́)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касмаба́чанне, ‑я,
Тэлевізійныя перадачы з касмічнага апарата або на вялікія адлегласці праз штучны спадарожнік Зямлі як рэтранслятар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саўінфармбюро́,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кома́ндование
кома́ндование полко́м кама́ндаванне палко́м;
сове́тское кома́ндование
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заканада́ўства, ‑а,
1. Укладанне і выданне законаў.
2. Сукупнасць прававых норм, якія рэгулююць грамадскія адносіны ў цэлым або якую‑н. адну галіну грамадскіх адносін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учи́тельство
де́сять лет учи́тельства дзе́сяць гадо́ў (год) наста́ўніцтва;
сове́тское учи́тельство
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манагра́фія, ‑і,
Навуковы твор, які ставіць сваёй мэтай глыбока даследаваць якое‑н. пытанне або тэму.
[Ад грэч. mónos — адзін і graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правасу́ддзе, ‑я,
1. Суд, судовая дзейнасць дзяржавы; юстыцыя.
2. Рашэнні, заснаваныя на законах і справядлівасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)