бісектры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, якая ідзе з вяршыні вугла і падзяляе яго папалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыадзі́нства, -а, н.

Адзінства трох сутнасцей, з’яў, рыс.

Драматычнае трыадзінства — адзінства часу, месца і дзеяння, якое ўласціва драматургіі класіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індывідуа́льнасць, -і, ж.

1. Сукупнасць характэрных, адметных рыс, якія вылучаюць асаблівасці характару і псіхалагічнага складу, што адрозніваюць адзін індывідуум ад другога.

2. Асоба, індывідуум.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безаблі́чнасць, ‑і, ж.

Адсутнасць, недахоп індывідуальных рыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прафесійны выканаўца роляў у спектаклях, фільмах.

|| ж. актры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с.

|| прым. акцёрскі, -ая, -ае.

Акцёрская поза (перан.: знарок прынятая эфектная пастава).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфантылі́зм, -у, м.

1. Адсталасць у развіцці, якая харакгарызуецца захаваннем у дарослага фізічных або псіхічных рыс дзіцячага ўзросту (спец.).

2. Паводзіны дарослага, падобныя на паводзіны дзіцяці (кніжн.).

І. у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто вырошчвае рыс; спецыяліст па рысаводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рышрыс’ (гродз., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск. ryż ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

знеасабля́ць

‘пазбаўляць каго-небудзь індывідуальных рыс, рабіць падобным да іншых; ставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знеасабля́ю знеасабля́ем
2-я ас. знеасабля́еш знеасабля́еце
3-я ас. знеасабля́е знеасабля́юць
Прошлы час
м. знеасабля́ў знеасабля́лі
ж. знеасабля́ла
н. знеасабля́ла
Загадны лад
2-я ас. знеасабля́й знеасабля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знеасабля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знеасо́біць

‘пазбавіць каго-небудзь індывідуальных рыс, зрабіць падобным да іншых; паставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знеасо́блю знеасо́бім
2-я ас. знеасо́біш знеасо́біце
3-я ас. знеасо́біць знеасо́бяць
Прошлы час
м. знеасо́біў знеасо́білі
ж. знеасо́біла
н. знеасо́біла
Загадны лад
2-я ас. знеасо́б знеасо́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час знеасо́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)