расчаса́ны I расчёсанный; см. расчаса́ць I

расчаса́ны II растёсанный; см. расчаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасчэ́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Расчасаць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчэ́сваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расчасаць ​1.

расчэ́сваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расчасаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчаса́цца, -чашу́ся, -чэ́шашся, -чэ́шацца; -чэ́шамся, -чэ́шацеся, -чэ́шуцца; -чашы́ся; зак.

Расчасаць сабе валасы.

|| незак. расчэ́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны іэ́саны; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае.

П. увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз.

П. кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава.

П. валасы.

|| незак. перачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчэ́сванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэсваць ​1расчасаць ​1.

расчэ́сванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэсваць ​2расчасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычаса́цца, -чашу́ся, -чэ́шашся, -чэ́шацца; -чэ́шамся, -чэ́шацеся, -чэ́шуцца; -чашы́ся; зак., звар. Расчасаць сабе валасы.

|| незак. прычэ́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прычэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасчэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Расчасаць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчаса́ны 1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расчасаць ​1.

2. у знач. прым. З гладкімі, прыведзенымі ў парадак валасамі; прычасаны. Прыйшла Мар’я Андрэеўна — расчасаная, прыбраная. Хадановіч.

расчаса́ны 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расчасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прабо́р ’лінія, якая ўтвараецца на галаве, калі расчасаць на два бакі валасы’ (ТСБМ). Рус. пробо́р ’тс’. Да прабіраць < прабра́ць < браць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)