распакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Распакаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Раскрыць, распакаваць. Адпячатаць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распакоўваць — распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Развязаць, распакаваць (цюк, звязку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Развязаць, распакаваць цюк.

Р. сена.

|| незак. расцюко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расцюко́ўванне, -я, н. ірасцюко́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распакоўваць — распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рас..., прыстаўка (гл. раз...).

Ужываецца замест «раз...» перад глухімі зычнымі, напрыклад: раскалыхаць, распакаваць, рассесціся, расхапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

1. Вызваліцца ад упакоўкі. Цюк пры пагрузцы распакаваўся.

2. Разм. Распакаваць свае рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

1. Распакаваць свае рэчы (разм.).

Прыехаўшы дадому, распакаваліся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.

Пакет распакаваўся.

|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)