раскалма́чвацца несов., возвр., страд. взлохма́чиваться; раскосма́чиваться; см. раскалма́ціцца, раскалма́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растрапа́цца, ‑траплюся, ‑трэплешся, ‑трэплецца; зак.
Раскалмаціцца, раскідацца ў беспарадку. Валасы растрапаліся на ветрыку, але дзяўчына не звяртала на іх увагі. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раскалтуна́цца ’раскалмаціцца’ (брасл., Сл. ПЗБ), раскалтуну́цца ’тс’ (валож., Стан.). Да каўту́н (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раску́лтацца ’раскалмаціцца’ (ашм., Стан.). Паводле аўтара слоўніка, да гу́лта ’логава свінні ва ўскалмачанай саломе’ (там жа), няяснага паходжання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)