самалётна-раке́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самалётна-раке́тны самалётна-раке́тная самалётна-раке́тнае самалётна-раке́тныя
Р. самалётна-раке́тнага самалётна-раке́тнай
самалётна-раке́тнае
самалётна-раке́тнага самалётна-раке́тных
Д. самалётна-раке́тнаму самалётна-раке́тнай самалётна-раке́тнаму самалётна-раке́тным
В. самалётна-раке́тны (неадуш.)
самалётна-раке́тнага (адуш.)
самалётна-раке́тную самалётна-раке́тнае самалётна-раке́тныя (неадуш.)
самалётна-раке́тных (адуш.)
Т. самалётна-раке́тным самалётна-раке́тнай
самалётна-раке́тнаю
самалётна-раке́тным самалётна-раке́тнымі
М. самалётна-раке́тным самалётна-раке́тнай самалётна-раке́тным самалётна-раке́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́трана-раке́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́трана-раке́тны паве́трана-раке́тная паве́трана-раке́тнае паве́трана-раке́тныя
Р. паве́трана-раке́тнага паве́трана-раке́тнай
паве́трана-раке́тнае
паве́трана-раке́тнага паве́трана-раке́тных
Д. паве́трана-раке́тнаму паве́трана-раке́тнай паве́трана-раке́тнаму паве́трана-раке́тным
В. паве́трана-раке́тны (неадуш.)
паве́трана-раке́тнага (адуш.)
паве́трана-раке́тную паве́трана-раке́тнае паве́трана-раке́тныя (неадуш.)
паве́трана-раке́тных (адуш.)
Т. паве́трана-раке́тным паве́трана-раке́тнай
паве́трана-раке́тнаю
паве́трана-раке́тным паве́трана-раке́тнымі
М. паве́трана-раке́тным паве́трана-раке́тнай паве́трана-раке́тным паве́трана-раке́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэ́йсер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі быстраходны баявы карабель.

Ракетны к.

|| прым. крэ́йсерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возду́шно-раке́тный паве́трана-раке́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авиацио́нно-раке́тный авіяцы́йна-раке́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́тныйI техн., воен. раке́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́йкер

‘супрацьтанкавы ракетны комплекс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стра́йкер стра́йкеры
Р. стра́йкера стра́йкераў
Д. стра́йкеру стра́йкерам
В. стра́йкер стра́йкеры
Т. стра́йкерам стра́йкерамі
М. стра́йкеры стра́йкерах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дывізіён, ‑а, м.

1. Асноўнае тактычнае і агнявое падраздзяленне ракетных войск і артылерыі. Артылерыйскі дывізіён. Ракетны дывізіён.

2. Атрад ваенных караблёў аднаго класа. Дывізіён мінаносцаў.

[Ад фр. division — дзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раке́тныйII уст., спорт. раке́тны;

раке́тная се́тка раке́тная се́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́та, ‑ы, ДМ ‑кеце, ж.

1. Напоўнены піратэхнічнай сумессю снарад, які пасля выстралу ярка свеціцца ў паветры і ўжываецца для феерверкаў і светлавых сігналаў. Усё вакол грымела і грукатала, ракеты асвятляла хмызняк і балота. Краўчанка. Дзесьці непадалёку ўжо ўзвіваліся сігнальныя ракеты нямецкіх патрулёў. Лынькоў.

2. Лятальны апарат з рэактыўным рухавіком. Лунай жа горда над усёй планетай, Як першы госць, як першы наш дазор, Імклівая касмічная ракета, Рубінавым святлом крамлёўскіх ясных зор. Хведаровіч. // Баявы снарад, які прыводзіцца ў дзеянне рэактыўнай сілай. Фугасная ракета.

3. Невялікае пасажырскае судна на падводных крылах.

•••

Балістычная ракета — ракета дальняга дзеяння, якая рухаецца па балістычнай траекторыі пасля спынення дзеяння рухавіка.

Глабальная ракета — ракета, здольная данесці баявы зарад у любы пункт зямнога шара.

Звышдалёкая ракета — міжкантынентальная ракета.

Ракета-зонд — беспілотная ракета з радыёперадатчыкам для перадачы навуковай інфармацыі з космасу або з вялікіх вышыняў на Зямлю.

Ракета-носьбіт — шматступеньчатая балістычная ракета для вывядзення ў космас штучных спадарожнікаў Зямлі, касмічных караблёў, аўтаматычных міжпланетных станцый і пад.

Ракета-спадарожнік — кіруемы ракетны баявы снарад, выведзены на арбіту спадарожнікам Зямлі.

[Іт. rocchetta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)