разбалбо́тваць

‘разносіць што-небудзь (чуткі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбалбо́тваю разбалбо́тваем
2-я ас. разбалбо́тваеш разбалбо́тваеце
3-я ас. разбалбо́твае разбалбо́тваюць
Прошлы час
м. разбалбо́тваў разбалбо́твалі
ж. разбалбо́твала
н. разбалбо́твала
Загадны лад
2-я ас. разбалбо́твай разбалбо́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбалбо́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбрэ́хваць

‘разносіць што-небудзь (чуткі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбрэ́хваю разбрэ́хваем
2-я ас. разбрэ́хваеш разбрэ́хваеце
3-я ас. разбрэ́хвае разбрэ́хваюць
Прошлы час
м. разбрэ́хваў разбрэ́хвалі
ж. разбрэ́хвала
н. разбрэ́хвала
Загадны лад
2-я ас. разбрэ́хвай разбрэ́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбрэ́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгало́шваць

‘разносіць што-небудзь (чуткі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгало́шваю разгало́шваем
2-я ас. разгало́шваеш разгало́шваеце
3-я ас. разгало́швае разгало́шваюць
Прошлы час
м. разгало́шваў разгало́швалі
ж. разгало́швала
н. разгало́швала
Загадны лад
2-я ас. разгало́швай разгало́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгало́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нямо́ўчны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і несціханы (у 1 знач.). Зямля разносіць працяжнае нямоўчнае рэха. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мы́тля ’жанчына, якая разносіць плёткі’ (навагр., Нар. словатв.). Да муціць ’хлусіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раздзе́нькаваць, раздзя́нькываць ’гутарыць павольна’, ’разносіць чуткі’ (Юрч. СНЛ), што да дзенькаць, дзя́нькаць ’весці пустыя размовы’ (Юрч. СНЛ). Гукапераймальнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плятка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Рабіць, разносіць плёткі ​2. [Гарлахвацкі:] Чорт знае што! З вуліцы зброд ўсялякі лезе ў кабінет. Пляткараць, распуснічаюць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́галас, ‑у, м.

Разм. Тое, што і пагалоска. Народны погалас хутчэй за вецер разносіць навіны ў самыя далёкія аулы і паселішчы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Калыхаць, распускаць, разносіць у розныя бакі. Вецер .. развяваў сіні дым .. [Тамашовай] папяросы. Чорны. Вецер развяваў рознакаляровыя сцягі на мачтах. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)