Verbum

пару́шыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Перарвацца, спыніцца ў сваім нармальным развіцці, плыні.

Спакой парушыўся.

|| незак. паруша́цца, -а́ецца.

самабы́тны, -ая, -ае.

Арыгінальны, не падобны на іншых, своеасаблівы, самастойны ў сваім развіцці.

С. талент.

Самабытная літаратура.

|| наз. самабы́тнасць, -і, ж.

сінкрэты́зм, -у, м. (кніжн.).

Злітнасць, нерасчлянёнасць, якія характэрны для першапачатковага стану ў развіцці чаго-н.

С. першабытнага мастацтва.

|| прым. сінкрэты́чны, -ая, -ае.

ста́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Перыяд, ступень у развіцці чаго-н.

С. росту.

Апошняя с. развіцця хваробы.

|| прым. стады́йны, -ая, -ае (спец.).

разга́р, -у, м.

Пара самага высокага развіцця, самага моцнага праяўлення чаго-н., момант найвышэйшага напружання ў развіцці чаго-н.

У разгары пасяўная.

Вясна ў разгары.

траці́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца трэцяй стадыяй у развіцці чаго-н.

Трацічная форма хваробы.

2. Старая назва першага перыяду кайназойскай эры (спец.).

Т. перыяд.

дыяхрані́я, -і, ж.

Стан якіх-н. з’яў, сістэмы ў іх развіцці, гісторыі.

Моўная д.

|| прым. дыяхрані́чны, -ая, -ае і дыяхро́нны, -ая, -ае.

Дыяхранічны аналіз.

Дыяхронны метад.