расчыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

3 цяжкасцю разабраць невыразна напісанае.

Не расчытаў слова.

|| незак. расчы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гама́рня і гамэ́рня, -і, ж. (разм.).

1. Шматгалосы крык, бязладная размова.

І слова не разабраць у такой гамэрні.

2. Вялікае няўтульнае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

Хутка разабраць, раскупіць.

|| незак. расхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае і расхапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Разабраць, разнесці ў некалькі прыёмаў у розныя месцы.

Р. паркан на дровы.

2. Раскрасці (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разабра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Недачуць, не разабраць, што сказана.

Ці не аслухаўся я?

2. Уважліва ўслухацца.

Чалавек аслухаўся і перастаў баяцца.

|| незак. аслу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшыфрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е: -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Разабраць, прачытаць зашыфраванае.

Р. радыёграму.

|| незак. расшыфро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшыфро́ўванне, -я, н. і расшыфро́ўка, -і. ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́рлівы, -ая, -ае.

1. Строгі ў выбары, патрабавальны.

Р. тэлеглядач.

2. Які лёгка разабраць, успрыняць на слых і пад.; выразны.

Р. почырк.

Напісаць разборліва (прысл.).

|| наз. разбо́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Размуні́чыцьразабраць, папсаваць’ (Сцяшк.). Да амуніцыя?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Распа́зіцьразабраць, разняць, ускрыць’ (чавус., Ласт.), роспазова́ць ’разняць, рассячы ці распілаваць калоду ўдоўж’ (ТС). Да паз (гл.), параўн. рус. пск., асташ. распази́тьразабраць, распластаць (рыбу)’, смал. ’падзяліць на часткі, палавіны’, што, відаць, сведчыць аб агульнай усходнеславянскай дыялектнай інавацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)