хларафі́л, ‑у, м.

Зялёны пігмент раслін, з дапамогай якога яны паглынаюць сонечную энергію і ажыццяўляюць фотасінтэз.

[Грэч. chlōros — зялёны і phýllon — ліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́мбра, ‑ы, ж.

1. Карычневы мінеральны пігмент, які ўжываецца для прыгатавання фарбаў.

2. Фарба бура-карычневага колеру.

[Лац. umbra — цень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караці́н, ‑у, м.

Аранжава-жоўты пігмент, які знаходзіцца ў моркве, гарбузах, яечным жаўтку і інш. і служыць матэрыялам для ўтварэння вітаміну А.

[Ад лац. carota — морква.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)