бязву́сы, -ая, -ае.

1. Без вусоў.

Бязвусыя юнакі.

2. Безасцюковы.

Бязвусая пшаніца.

|| наз. бязву́сасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сартавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. сорт.

2. Які належыць да высокага, каштоўнага або спецыяльнага сорту.

Сартавая пшаніца.

Сартавое насенняводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́нны, -ая, -ае.

1. гл. насенне.

2. Прызначаны для пасеву.

Насенная пшаніца.

3. Адведзены для вырошчвання насенных раслін.

Н. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збо́жжавыя, -ых.

Злакавыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і пад.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу.

Сяўба збожжавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умало́тны с.-х. умоло́тный;

~ная пшані́ца — умоло́тная пшени́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ози́мый азі́мы;

ози́мая пшени́ца азі́мая пшані́ца, разг. зі́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

познаспе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які позна спее. Познаспелая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яравы́, -а́я, -о́е.

1. Пра злакі: які высяваецца вясной і выспявае летам ці восенню ў год сяўбы.

Яравая пшаніца.

Уборка яравых (наз.).

2. Засеяны такімі злакамі.

Я. палетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безасцюко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае асцюкоў. Безасцюковая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)