прэпара́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца прэпараваннем чаго‑н., вырабляе прэпараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіміка́ліі, ‑ліяў; адз. няма.

Хімічныя прэпараты, а таксама хімічныя вырабы. Прамысловыя хімікаліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфамі́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сульфамідаў, які з’яўляецца сульфамідам. Сульфамідныя прэпараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыш’я́к, -у́, м.

Хімічны элемент, крохкі паўметал стальнога колеру, што ўваходзіць у склад некаторых мінералаў, а таксама прэпараты з гэтага рэчыва, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. мыш’яко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацьсу́таргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць папярэджваць або аслабляць сутаргі (звычайна пра лекавыя прэпараты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

психотро́пный / психотро́пное сре́дство фарм. псіхатро́пны сро́дак;

психотро́пные препара́ты фарм. псіхатро́пныя прэпара́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэпара́т, ‑а, М ‑раце, м.

1. Частка жывёльнага або расліннага арганізма, прыгатаваная для даследавання, вывучэння і пад. Анатамічны прэпарат. Прэпарат з лягушкі.

2. Рэчыва, падрыхтаванае для хімічнага даследавання. Радыеактыўныя прэпараты.

3. Хімічны або фармацэўтычны прадукт лабараторнага або фабрычнага вырабу. Вітамінныя прэпараты. Медыцынскі прэпарат.

[Ад лац. praeparatus — прыгатаваны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэпаро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з прыгатаваннем прэпаратаў, прызначаны для прэпаравання. Прэпаровачныя інструменты.

2. у знач. наз. прэпаро́вачная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе вырабляюцца прэпараты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыцы́нскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з медыцынай. Медыцынскія ўстановы. Медыцынскі факультэт. // Звязаны з дзейнасцю ўрача. Медыцынскія абавязкі. Медыцынская дапамога. // Які выкарыстоўваецца ў медыцыне, звязаны з лячэннем; лячэбны. Медыцынскія прэпараты.

•••

Медыцынская сястра гл. сястра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімпаты́чны², -ая, -ае (спец.).

1. Які мае адносіны да аддзела вегетатыўнай нервовай сістэмы.

С. нерв.

2. Які ўзнікае на іншых, блізкіх або сіметрычна размешчаных участках.

Сімпатычныя болі ў зубах.

3. Які аслабляе боль у хворага (пра нейтральныя лекавыя сродкі).

Сімпатычныя прэпараты.

○

Сімпатычнае чарніла — бясколерная або слаба афарбаваная вадкасць, якая выкарыстоўваецца ў тайнай перапісцы.

Сімпатычная нервовая сістэма (спец.) — аддзел нервовай сістэмы, які ўдзельнічае ў рэгуляванні кровазвароту, абмену рэчываў і іншых функцыях арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)