прыкляпа́цца, ‑аецца і ‑клеплецца; зак.

Прымацавацца пры дапамозе клёпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышы́цца, ‑шыецца; зак.

Разм. Прымацавацца да чаго‑н. шыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымацава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымацаваць і прымацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымацоўваць — прымацаваць і прымацоўвацца — прымацавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́сіцца, ‑вешуся, ‑весішся, ‑весіцца; зак.

Прымацавацца ў вісячым становішчы, павіснуць на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымацо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прымацавацца.

2. Зал. да прымацоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышрубава́цца, ‑буецца; зак.

Прымацавацца да чаго‑н. з дапамогаю шрубы або шрубавай нарэзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прышы́цца ’прыладзіцца’ (ТС). Да шы́цца, шыць (гл.); параўн. укр. приши́тися ’прышыцца, прымацавацца’, рус. маск. приши́ться ’далучыцца да некага з карыслівай мэтай, прымазацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прышэ́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прышэрх, ‑ла; зак.

Разм. Трохі, з паверхні зацвярдзець, падсохнуць. Гразь прышэрхла. // Падсохшы, прыстаць, прымацавацца да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывяза́цца, -яжу́ся, -я́жашся, -я́жацца; -яжы́ся; зак. (разм.).

1. Прымацавацца да чаго-н. вяроўкай.

П. поясам да слупа.

2. перан., да каго-чаго. Пачаць дакучаць, прыставаць.

П. з пытаннямі.

3. перан., да каго-чаго або за кім-чым. Пачаць неадступна ісці за кім-, чым-н.

Сабака прывязаўся да хлопчыка.

|| незак. прывя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)