Прыста́ць сярод іншых значэнняў ’спыніцца, падыйсці’ (ТСБМ), ’прывязацца, прычапіцца’ (ТСБМ, Гарэц., Касп.), ’далучыцца, прымкнуць’ (ТСБМ, Стан.), ’стаміцца’ (Шат., Касп., Стан.), прыста́ты ’пайсці ў прымы’ (палес., Бел.-укр. ізал.), параўн. у розных значэннях укр. пристати, рус. приста́ть, польск. przystać, чэш. přistáti, славац. pristáť, серб.-харв. prìstati, славен. pristáti, балг. приста́на. Прасл. *pristati, ад pri‑ (гл. пры‑) і *stati (гл. стаць). Гл. яшчэ Дораўскіх, Этимология–1963, 34.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прильну́ть сов.
1. (плотно прижаться) прытулі́цца; прыгарну́цца, прыхіну́цца, прыхілі́цца; (приникнуть) прыпа́сці;
2. разг. (прилипнуть, пристать) прылі́пнуць; прыста́ць;
3. перен., разг. (примкнуть) прымкну́ць; далучы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачапля́цца сов. (обо всех, многих)
1. уцепи́ться, приста́ть;
2. уцепи́вшись, пови́снуть;
3. цепля́ясь, сесть;
п. на воз — цепля́ясь, се́сть на теле́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысука́цца сов., разг.
1. приста́ть, привяза́ться;
аса́ ~ка́лася — оса́ приста́ла;
2. придра́ться, прицепи́ться;
п’я́ны ~ка́ўся да жанчы́ны — пья́ный придра́лся (прицепи́лся) к же́нщине
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смала́ ж., в разн. знач. смола́;
сасно́вая с. — сосно́вая смола́;
сінтэты́чныя ~лы — спец. синтети́ческие смо́лы;
◊ прыста́ць як с. — приста́ть как ба́нный лист
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыста́ць сов.
1. (да каго, чаго) в разн. знач. приста́ть (к кому, чему); (о липком, клейком — ещё) прили́пнуть (к кому, чему); (надоедая — ещё) привяза́ться; (о судне — ещё) прича́лить (к чему), привали́ть (к чему);
гразь ~та́ла да паліто́ — грязь приста́ла (прили́пла) к пальто́;
~та́ла хваро́ба — приста́ла боле́знь;
п. з про́сьбай — приста́ть с про́сьбой;
п’я́ны ~та́ў да дзяўчы́ны — пья́ный приста́л (привяза́лся) к де́вушке;
да нас ~та́ў саба́ка — к нам приста́ла соба́ка;
п. да экску́рсіі — приста́ть к экску́рсии;
цеплахо́д ~та́ў да бе́рага — теплохо́д приста́л (прича́лил, привали́л) к бе́регу;
2. (да чаго) обле́чь (что);
суке́нка гла́дка ~та́ла да фігу́ры — пла́тье пло́тно облегло́ фигу́ру;
3. (да чаго) приле́чь (к чему);
дзве́ры до́бра ~та́лі да вушако́ў — две́ри хорошо́ прилегли́ к косяка́м;
4. приста́ть, уста́ть, изнемо́чь;
п. ад рабо́ты — уста́ть (изнемо́чь) от рабо́ты;
конь ~та́ў у даро́зе — конь уста́л в доро́ге;
◊ п. з нажо́м да го́рла — приста́ть с ножо́м к го́рлу;
п. у пры́мы — стать примако́м;
п. як смала́ — приста́ть как ба́нный лист
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уляпі́цца сов., разг.
1. уцепи́ться, вцепи́ться;
~пі́ўся рука́мі за парэ́нчы — уцепи́лся рука́ми за пери́ла;
2. прилепи́ться, приста́ть;
це́ста ўляпі́лася за ру́кі — те́сто прилепи́лось (приста́ло) к рука́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
привяза́ться
1. (привязать себя, прикрепиться) прывяза́цца;
2. перен. (почувствовать привязанность) адчу́ць (займе́ць) прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (полюбить) палюбі́ць, упадаба́ць; (привыкнуть) прывы́кнуць;
3. (придраться, пристать) прычапі́цца, прывяза́цца, прыдра́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыле́зці сов., разг.
1. приле́зть;
2. (да каго, чаго) перен., разг. приста́ть (к кому, чему), прицепи́ться (к кому, чему);
чаго́ ты ~з да мяне́? — чего́ ты приста́л (прицепи́лся) ко мне?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабра́цца I сов.
1. (о многих) взя́ться;
п. за ру́кі — взя́ться за́ руки;
2. обл. вступи́ть в брак, сочета́ться бра́ком;
3. (о многом) приста́ть; прили́пнуть
пабра́цца II сов., обл. пойти́, поплести́сь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)