Verbum

піскатня́, -і́, ж. (разм.).

Працяглы многагалосы піск.

П. пацукоў.

храні́чны, -ая, -ае.

1. Пра хваробу: які працягваецца доўгі час, пастаянны.

Х. бранхіт.

2. Які працяглы час хварэе на пэўную хваробу.

Х. хворы.

3. перан. Працяглы, няспынны, пастаянны.

Хранічнае недасыпанне.

несканчо́ны, -ая, -ае.

Надзвычай доўгі; працяглы, бясконцы.

Несканчоныя спрэчкі.

|| наз. несканчо́насць, -і, ж.

незмаўка́льны, -ая, -ае.

Які не змаўкае працяглы час.

Н. шум прыбою.

|| наз. незмаўка́льнасць, -і, ж.

бяззме́нны, -ая, -ае.

Які не змяняецца працяглы час, пастаянны.

Б. старшыня.

|| наз. бяззме́ннасць, -і, ж.

рык, -у, м.

Моцны працяглы роў (хатніх жывёл); дзікі роў, злоснае рыканне (лясных жывёл).

Р. каровы.

Ільвіны р.

узды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Працяглы ўдых, а за ім выдых.

Глыбокі ў.

Да апошняга ўздыху (да смерці).

расця́гнуты, -ая, -ае.

1. Які падоўжылі, расцягнулі.

Расцягнутая вяроўка.

2. перан. Празмерна працяглы, доўгі.

Р. даклад.

|| наз. расця́гнутасць, -і, ж.

запо́ем, прысл.

1. Пра п’янства: працяглы час і бесперапынна.

Піць з.

2. перан. Адразу ў вялікай колькасці (разм.).

Чытаць з.