прасто́равы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прасторы (у 1 знач.). Прасторавыя адносіны. Прасторавыя паняцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Навука, якая вывучае колькасныя адносіны, а таксама прасторавыя формы навакольнага свету.
Вышэйшая м.
|| прым. матэматы́чны, -ая, -ае.
Матэматычная задача.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спе́раду, прысл. і прыназ.
1. прысл. 3 пярэдняга боку.
Прышыла бант с.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.
Ісці с. калоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наперарэ́з.
1. прысл. Перасякаючы чый-н. шлях.
Кінуцца н.
2. прыназ. з Д. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, шлях якіх хто-, што-н. перасякае.
Бегчы н. машыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аба́пал,
1. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ. выражае прасторавыя адносіны: паказвае на размяшчэнне з абодвух бакоў чаго-н.
Прысады цягнуліся а. дарогі.
2. прысл. З абодвух бакоў.
А. пацягнуліся сады, агароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мі́ма.
1. прысл. Не спыняючыся, не затрымліваючыся або блізка, побач.
Ехаць м.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: указвае на прадмет, асобу, каля якіх адбываецца рух.
Страляць м. цэлі.
◊
Прапусціць міма вушэй (разм.) — не звярнуць увагі на тое, пра што гавораць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стратыгра́фія, ‑і, ж.
Раздзел гістарычнай геалогіі, які вывучае паслядоўнасць фарміравання горных парод і іх першасныя прасторавыя ўзаемаадносіны.
[Ад лац. stratum — слой і грэч. graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́рх, прысл.
1. На верхнюю частку чаго-н., у напрамку да верху чаго-н.
Падняцца н.
Смала выступіла н.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, на верхнюю частку якіх ці паверх якіх накіравана дзеянне.
Накінуць плашч н. сукенкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наво́ддаль.
1. прысл. На некаторай адлегласці; не вельмі далёка.
Н. стаяла каплічка.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве прадмета, асобы, месца ці прасторавай мяжы, на пэўнай аддегласці ад якіх адбываецца дзеянне, рух або размяшчаецца хто-, што-н.
Млын стаяў н. вёскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стэрэаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Аб’ёмны, прасторавы, рэльефны. Стэрэаскапічны малюнак.
2. Які дае аб’ёмныя, прасторавыя адлюстраванні прадметаў. Стэрэаскапічнае кіно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)