праса́льваць несов. (к праса́ліць) проса́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праса́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праса́ліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прасаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проса́лить сов. праса́ліць; (загрязнить — ещё) зашмальцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усалі́ць, усалю, усоліш, усоліць; зак., што.

Спец. У меру, дастаткова прасаліць. Усаліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праса́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаліць.

2. Запэцканы салам, тлушчам, мазутам і пад., вельмі брудны ад тлушчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаліць.

2. у знач. прым. Які прасаліўся, салёны. На столік у вагоне я кладу чэрствы хлеб, рэжу прасоленае сала. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра..., прыстаўка.

I. Утварае дзеясловы са знач.:

1) дзеяння, накіраванага праз што-н., напр.: прабіць, прагрызці, працячы;

2) дзеяння, якое распаўсюджваецца з усёй паўнатой на ўвесь прадмет, напр.: праварыць, прагрэць, прасаліць;

3) руху ў прасторы міма чаго-н., напр.: прабегчы, праехаць;

4) поўнай закончанасці, вычарпанасці дзеяння, напр.: праспяваць, пранумараваць, прайсціся;

5) дзеяння, якое ажыццяўляецца ў адзін прыём (пераважна пра гучанне), напр.: прапішчаць, прамяўкаць, прабарабаніць;

6) дзеяння, якое развіваецца ва ўсім аб’ёме на працягу якога-н. прамежку часу, напр.: праседзець (увесь дзень), прахварэць, прамучыцца (які-н. час), праблукаць;

7) дзеяння, у выніку якога нанесена шкода, страта, напр.: празяваць, прагуляць, прагандлявацца.

II. Утварае:

1) назоўнікі і прыметнікі са знач. першапачатковы, найбольш старажытны, напр.: прарадзіма, праславянскі;

2) прыметнікі, якія абазначаюць высокую, найвышэйшую ступень якасці, напр.: прамудры, праславуты.

III. Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. прыхільнік каго-, чаго-н., які дзейнічае ў чыіх-н. інтарэсах, напр.: праімперыялістычны, прафашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)