Verbum

нагле́бавы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца на глебе, які мае адносіны да глебы.

Наглебавае расліннае покрыва.

пазно́гаць, -гця, мн. -гці, -гцяў, м.

Рагавое покрыва на канцах пальцаў чалавека.

|| прым. пазно́гцевы, -ая, -ае.

канту́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

Удар або траўма арганізма без пашкоджання знешняга покрыва цела.

Цяжкая к. пры выбуху бомбы.

футраві́на, -ы, ж.

1. зб. Вырабленыя шкуркі пушных звяроў як прадмет гандлю; пушніна.

Гандляваць футравінай.

2. Валасяное покрыва пушных звяроў.

раслі́ннасць, -і, ж.

1. Сукупнасць раслін, расліннае покрыва якой-н. мясцовасці.

Р.

Каўказа.

2. Валасы на целе, галаве, твары (разм.).

ледаста́ў, -та́ву, м.

Замярзанне ракі, возера, утварэнне суцэльнага ледзянога покрыва; перыяд, у час якога назіраецца такая з’ява.

|| прым. ледаста́ўны, -ая, -ае.

ліня́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую афарбоўку; выцвілы.

2. Які скінуў, змяніў сваё верхняе покрыва; вылінялы (пра жывёл і птушак).

флёр, -у, м.

1. Тонкая празрыстая пераважна шаўковая тканіна.

2. перан. Напаўпразрыстае покрыва, заслона, смуга.

|| прым. флёравы, -ая, -ае (да 1 знач.).