пада́так, -тку м.

1. нало́г;

падахо́дны п. — подохо́дный нало́г;

2. ист. по́дать ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пападава́ць I сов., разг. (всё, многое) пода́ть

пападава́ць II сов., разг. (неоднократно) дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памарга́ць сов.

1. (глазами) поморга́ть, помига́ть;

2. (подать знак) помига́ть, поморга́ть;

3. перен. померца́ть, помига́ть, поморга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

препода́ть сов., книжн. (дать) даць; (подать) пада́ць;

препода́ть кому́-л. сове́т даць (пада́ць) каму́-не́будзь пара́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

собра́ть сов., в разн. знач. сабра́ць, мног. пазбіра́ць; (подать на стол — ещё) прыгатава́ць, пада́ць; см. собира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадста́віць сов.

1. (к награде, ордену) предста́вить;

2. (доставить, подать) предста́вить;

п. дакуме́нты — предста́вить докуме́нты;

3. (при знакомстве) предста́вить, назва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адста́ўка ж. отста́вка;

пада́ць у ~ку — пода́ть в отста́вку;

палко́ўнік у ~та́ўцы — полко́вник в отста́вке;

◊ вы́йсці ў ~ку — вы́йти в отста́вку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спагна́нне ср.

1. взыска́ние, взима́ние;

пада́ць да ~ння — юр. пода́ть к взыска́нию;

2. вымеще́ние;

1, 2 см. спагна́ць;

3. (наказание) взыска́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замарга́ць сов.

1. заморга́ть, замига́ть;

з. вача́мі — заморга́ть (замига́ть) глаза́ми;

2. (подать знак) замига́ть;

3. перен. замерца́ть, замига́ть, заморга́ть;

~галі аге́ньчыкі — замерца́ли (замига́ли, заморга́ли) огоньки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)