папсава́ць сов.

1. (всё, многое) испо́ртить; повреди́ть;

2. (нек-рое время) попо́ртить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здратава́ць сов. (исковеркать, повредить) истопта́ть, вы́топтать;

ко́ні ~ва́лі пасе́вы — ко́ни истопта́ли (вы́топтали) посе́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начеса́ть сов.

1. (льна, пеньки и т. п.) начаса́ць, мног. паначэ́сваць;

2. (повредить кожу чесанием) надра́ць, надзе́рці, начу́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбі́ць сов.

1. (ударяя, повредить) надби́ть;

2. вколоти́ть, вбить (частично);

н. цвік — вколоти́ть немно́го гвоздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачапа́ць сов.

1. потро́гать;

2. разг. (прикоснувшись, оставить след, слегка повредить) тро́нуть;

мы́шы ~па́лі кні́гу — мы́ши тро́нули кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истере́ть сов.

1. (измельчить трением) сце́рці, паце́рці;

2. (повредить, поранить) сце́рці, мног. пасціра́ць;

3. (уничтожить) сце́рці;

истере́ть в порошо́к сце́рці на парашо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздроби́ть сов.

1. (размельчить) раздрабі́ць, раздрабні́ць, раскрышы́ць, мног. параскры́шваць; (повредить, разбить) растру́шчыць;

2. (расчленить) раздрабі́ць, раздрабні́ць;

раздроби́ть си́лы раздрабі́ць сі́лы;

3. мат. раздрабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параздзіра́ць сов.

1. (о многом) разорва́ть, разодра́ть;

2. (умертвить — многих) разорва́ть, растерза́ть;

3. (нанести царапины) расцара́пать;

4. (повредить чесанием — многое) расчеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надарва́ць сов., в разн. знач. надорва́ть (повредить — ещё) надсади́ть;

н. вяро́ўку — надорва́ть верёвку;

н. жыво́т — надорва́ть (надсади́ть) живо́т;

н. здаро́ўе — надорва́ть здоро́вье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́ляць сов. (повредить трением) натере́ть, стере́ть; (давлением) намя́ть;

н. пле́чы — натере́ть пле́чи;

н. нагу́ — натере́ть (стере́ть) но́гу;

конь наму́ляў ка́рак — ло́шадь намя́ла хо́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)