плю́ханне ср.
1. плеска́ние; см. плю́хаць 1, плю́хацца 1;
2. плеска́ние; бара́хтанье;
3. разг. бры́зганье;
2, 3 см. плю́хацца 2, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Плюхацца некаторы час. Праплюхацца ў вадзе цэлы дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плю́хаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Тое, што і плюхацца (у 1 і 3 знач.).
2. што і чаго. Рэзкім рухам выліваць (разм.).
П. ваду ў цэбар.
|| аднакр. плю́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. плю́ханне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плю́ханне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плюхаць — плюхнуць і плюхацца — плюхнуцца. Чуваць плюханне і скрогат плывучых крыг. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлю́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Плюхацца ў гразі, вадзе. Свінні, парасяты, п[а]дсвінкі хлюпаліся ў лужынах, поркалі лычамі гразкі дзядзінец. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кула́гацца ’плюхацца, пялёскацца’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кулага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Плюхацца некаторы час. Не любіў Косцік мыцца. А цяпер так бы паплюхаўся ў гарачай вадзе з мылам, так бы паплюхаўся. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Плюхаючыся, праліцца праз край, разліцца. У Зосі задрыжалі рукі. Вада са шклянкі расплюхалася на падлогу. Хомчанка.
2. Разм. Пачаць моцна плюхацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цялёпкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Хадзіць, шлёпаць па вадзе, гразі і пад.; плюхацца. Спачатку Міколка з бацькам з таптухай цялёпкаліся, а потым узяліся рукамі плотак лавіць паміж карчоў. Лынькоў.
2. Тое, што і целяпацца. На абцасе аднаго з іх [ботаў] цялёпкалася дрэнна прыбітая паўсцёртая падкоўка. Капусцін.
3. Плюхацца, боўтацца ў вадзе. Мінаю .. хаткі Шушанскага, спакойную Шуш, дзе весела цялёпкаюцца дзеці, .. і трапляю на востраў, дзе любіў адпачываць Ленін. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́ўтацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Плюхацца з аднаго боку ў другі (пра вадкасць у пасудзіне).
Боўтаецца вада ў біклазе.
2. Рухацца ў вадзе ў розных напрамках.
Б. ў рэчцы.
3. Шукаць што-н. у якой-н. вадкасці, страве лыжкай ці чым-н. іншым.
Б. лыжкай у місцы.
|| наз. бо́ўтанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)