майда́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Базар, базарная плошча (на поўдні Расіі, ва Украіне).

|| прым. майда́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метра́ж, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Велічыня чаго-н. у метрах.

2. Плошча памяшкання ў квадратных метрах.

М. пакоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жылпло́шча ж. (жыла́я пло́шча) жилпло́щадь (жила́я пло́щадь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жилпло́щадь (жила́я пло́щадь) жылпло́шча, -чы ж. (жыла́я пло́шча).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасе́ў, -е́ву, м.

1. гл. сеяць і пасеяць.

2. мн. -е́вы, -е́ваў. Тое, што пасеяна, засеяная плошча.

|| прым. пасяўны́, -а́я, -о́е.

Пасяўныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рум, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Плошча ў Старажытным Рыме, дзе адбываліся сходы, суды і пад.

2. -у. Масавы сход, з’езд.

Ф. вучоных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсплана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д (спец.).

1. Шырокая вуліца з адеямі пасярэдзіне.

2. Пустое, незабудаванае месца паміж сценамі крэпасці (уст.).

3. Плошча перад вялікім будынкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́льня, ‑і, ж.

Месца, ёмішча, прызначанае для чаго‑н. Плошча... Ці не, не плошча — хутчэй гэта вялізная празрыстая ўмяшчальня паветра і сонца, накрытая ясным блакітам неба. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кары́сны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць карысць.

Карысная кніга.

Карысная заўвага.

2. Які складае частку цэлага, выкарыстоўваецца непасрэдна па прызначэнні (спец.).

Карысная плошча.

|| наз. кары́снасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шырэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца больш шырокім па тэрыторыі; шырока прасцірацца або расці колькасна, духоўна.

Плошча вадасховішча шырэе.

Шырэюць рады даследчыкаў космасу.

|| зак. пашырэ́ць, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)