перахо́ўванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перахоўваць ​1 — перахаваць ​1 (у 1, 2 знач.).

перахо́ўванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перахоўваць ​2 — перахаваць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепря́тать сов., разг.

1. (всё, многое) пахава́ць;

2. (заново, иначе) перахава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перама́рчыць ’выдаткаваць без разліку’, ’замучыць, давесці да згубы; сапсаваць’ (Ян.), pieramarczyć (hroszy) ’схаваць, перахаваць (каб не маглі знайсці)’ (Арх. Федар.). З польск. дыял. przemarcyć ’выменяць на што-небудзь’, якое з ням. markten ’таргавацца’, ’гандляваць’ (Варш. сл., 5), або да маро́чыць ’дурыць, абманваць’, гл. маро́ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)