пераніцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераніцоўваць — пераніцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выніцо́ўваць

‘пераніцоўваць, пераварочваць на другі бок; псаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выніцо́ўваю выніцо́ўваем
2-я ас. выніцо́ўваеш выніцо́ўваеце
3-я ас. выніцо́ўвае выніцо́ўваюць
Прошлы час
м. выніцо́ўваў выніцо́ўвалі
ж. выніцо́ўвала
н. выніцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выніцо́ўвай выніцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выніцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перевора́чивать

1. (с одной стороны на другую) пераваро́чваць;

2. (опрокидывать) разг. пераваро́чваць, пераку́льваць, абаро́чваць;

3. (перелистывать) пераго́ртваць;

4. (перелицовывать) прост. пераніцо́ўваць;

5. (рыть, ворошить) разг. пераваро́чваць;

6. перен. (делать совершенно иным, резко изменять) разг. пераваро́чваць;

7. (потрясать, вызывать сильное чувство) разг. пераваро́чваць, узру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)