прабе́гаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Правесці які-н. час у беганні.

П. паўдня.

2. што. Прапусціць за бегатнёй (разм.).

П. абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааку́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Акучыць усё, многае.

П. бульбу.

2. і без дап. Акучваць некаторы час.

П. да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паара́ць, -ру́, -рэ́ш, -рэ́; -ро́м, -раце́, -ру́ць; -ры́; -ра́ны; зак., што.

1. Узараць усё, многае.

П. усе палеткі.

2. і без дап. Араць некаторы час.

П. да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разгладзіцца качалкай, качалкамі.

Бялізна добра пракачалася.

2. Правесці які-н. час лежачы, качаючыся.

П. на канапе паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папаўдні́, прысл.

Пасля паўдня. Было папаўдні, свяціла сонца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паўня́ ’поўдзень’ (гродз., Сл. ПЗБ). З паўдня < прасл. polъ‑сіьпе. Пра выпадзенне ‑д‑ гл. Карскі, 1, 352.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пракача́цца сов.

1. проваля́ться;

п. паўдня́ — проваля́ться полдня́;

2. разг. (проболеть) пролежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. што. Правесці які-н. час, марынуючы што-н.

Паўдня прамарынавала грыбы.

2. перан., каго-што. Знарок затрымаць на які-н. час, адкладваючы рашэнне, выкананне чаго-н. (разм., неадабр.).

П. справу цэлы месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааку́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Акучыць усё, многае. Паакучваць бульбу.

2. і без дап. Акучваць некаторы час. Паакучваць да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уже́

1. нареч. ужо́;

уже́ ско́ро по́лдень ужо́ ху́тка паўдня́;

2. усилительная част. ужо́;

вот уже́ вось ужо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)