палемі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да палемікі. // Уласцівы, характэрны для палемікі. Палемічны тон. □ Патрыятызм паэта набіраў палемічнага задзёру, перарастаў у страсць, у свядомую ідэю ўсяго жыцця паэта, усёй яго творчасці. Лойка.
2. Які заключае ў сабе палеміку. Палемічная літаратура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вяха́ ж., прям., перен. ве́ха;
ста́віць ве́хі — ста́вить ве́хи;
асно́ўныя ве́хі тво́рчасці паэ́та — основны́е ве́хи тво́рчества поэ́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перайма́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць пераймальнага. У пераймальнасці пачынаючага паэта прабіваецца і мацнее нешта самастойнае, сваё, новае. Перкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уклада́льнік, ‑а, м.
Той, хто займаецца ўкладаннем 2 чаго‑н. Укладальнік слоўніка. Укладальнік зборніка вершаў паэта. Укладальнік хрэстаматыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засту́пнік, ‑а, м.
Той, хто заступаецца за каго‑н.; абаронца. Ва ўсіх творах маладога Купалы чуецца голас паэта-гуманіста, б’ецца гарачае сэрца паэта-грамадзяніна, заступніка працоўных. Івашын. — Гэта ж галасаваць неўзабаве будуць. Дык ты, брат, глядзі, галасуй за дзевяты нумар, за бальшавікоў, за Леніна. Ён — наш бядняцкі заступнік. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абогатвары́ць, ‑твару, ‑творыш, ‑творыць; зак., каго-што.
Аднесціся як да бажаства, прызнаць за бажаство; абысціся, як з бажаством. Абогатварыць паэта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гамеры́чны (БРС). Рус. гомери́ческий, укр. гомери́чний. Прыметнік гэты сустракаецца, як правіла, толькі ў выразе гамерычны смех. Запазычанне з франц. homérique ’тс’. У аснове назвы ляжыць імя вядомага паэта Гамера, у «Іліядзе» якога апісваецца смех багоў. Гл. Шанскі, 1, Г, 125. Бел. і ўкр. словы запазычаны непасрэдна з рус. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
імправіза́тар, ‑а, м.
Той, хто імправізуе, мае здольнасць імправізаваць. Выдатным імправізатарам і непераўзыдзенай расказчыцай народных апавяданняў і казак была прабабка паэта [М. Багдановіча]. Майхровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрпрэтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.
Кніжн. Даць (даваць) інтэрпрэтацыю чаго‑н.; растлумачыць (растлумачваць), вытлумачыць (вытлумачваць). Інтэрпрэтаваць творы паэта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надкла́савы, ‑ая, ‑ае.
Які стаіць вышэй класавых інтарэсаў, класавых груповак. Кажучы словамі Леніна, для светапогляду.. паэта [Ф. Багушэвіча] уласцівы «ілюзіі» надкласавага буржуазнага дэмакратызму». Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)