дэфе́ктны, ‑ая, ‑ае.

З дэфектам, пашкоджаны. Дэфектны экземпляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

филлоксе́ра зоол. філаксе́ра, -ры ж.;

повреждённый филлоксе́рой пашко́джаны філаксе́рай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балю́чы, -ая, -ае.

1. Які выклікае адчуванне фізічнага болю.

Б. ўкол.

2. Пашкоджаны хваробай, раненнем.

Балючая нага.

3. перан. Які прычыняе душэўныя хваляванні; найбольш хвалюючы.

Балючае пытанне.

|| наз. балю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́рыесны і карыёзны, ‑ая, ‑ае.

Пашкоджаны карыесам, карыёзам. Карыесны зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гангрэно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гангрэны, пашкоджаны гангрэнай. Гангрэнозны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́рзлы, ‑ая, ‑ае.

Загублены, пашкоджаны марозам. Адмерзлыя парасткі. // Скалелы, азяблы. Адмерзлыя рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несапсава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Спраўны, не пашкоджаны. Несапсаваны гадзіннік.

2. Маральна чысты, здаровы. Несапсаваная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмаро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адмарозіць.

2. у знач. прым. Пашкоджаны марозам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад душыць ​1.

2. Пашкоджаны, расплюшчаны ціскам. Душаныя слівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгні́лы, ‑ая, ‑ае.

Пашкоджаны зверху гніллю. [Тэафіл] паварушыў кійком даўнія спляценні дзікага вінаграду, што звісалі з абгнілых сукоў старога пнішча. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)