хало́дна-пачуццёвы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хало́дна-пачуццёвы хало́дна-пачуццёвая хало́дна-пачуццёвае хало́дна-пачуццёвыя
Р. хало́дна-пачуццёвага хало́дна-пачуццёвай
хало́дна-пачуццёвае
хало́дна-пачуццёвага хало́дна-пачуццёвых
Д. хало́дна-пачуццёваму хало́дна-пачуццёвай хало́дна-пачуццёваму хало́дна-пачуццёвым
В. хало́дна-пачуццёвы (неадуш.)
хало́дна-пачуццёвага (адуш.)
хало́дна-пачуццёвую хало́дна-пачуццёвае хало́дна-пачуццёвыя (неадуш.)
хало́дна-пачуццёвых (адуш.)
Т. хало́дна-пачуццёвым хало́дна-пачуццёвай
хало́дна-пачуццёваю
хало́дна-пачуццёвым хало́дна-пачуццёвымі
М. хало́дна-пачуццёвым хало́дна-пачуццёвай хало́дна-пачуццёвым хало́дна-пачуццёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацы́йна-пачуццёвы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацы́йна-пачуццёвы эмацы́йна-пачуццёвая эмацы́йна-пачуццёвае эмацы́йна-пачуццёвыя
Р. эмацы́йна-пачуццёвага эмацы́йна-пачуццёвай
эмацы́йна-пачуццёвае
эмацы́йна-пачуццёвага эмацы́йна-пачуццёвых
Д. эмацы́йна-пачуццёваму эмацы́йна-пачуццёвай эмацы́йна-пачуццёваму эмацы́йна-пачуццёвым
В. эмацы́йна-пачуццёвы (неадуш.)
эмацы́йна-пачуццёвага (адуш.)
эмацы́йна-пачуццёвую эмацы́йна-пачуццёвае эмацы́йна-пачуццёвыя (неадуш.)
эмацы́йна-пачуццёвых (адуш.)
Т. эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвай
эмацы́йна-пачуццёваю
эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвымі
М. эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвай эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацы́йна-пачуццёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацы́йна-пачуццёвы эмацы́йна-пачуццёвая эмацы́йна-пачуццёвае эмацы́йна-пачуццёвыя
Р. эмацы́йна-пачуццёвага эмацы́йна-пачуццёвай
эмацы́йна-пачуццёвае
эмацы́йна-пачуццёвага эмацы́йна-пачуццёвых
Д. эмацы́йна-пачуццёваму эмацы́йна-пачуццёвай эмацы́йна-пачуццёваму эмацы́йна-пачуццёвым
В. эмацы́йна-пачуццёвы (неадуш.)
эмацы́йна-пачуццёвага (адуш.)
эмацы́йна-пачуццёвую эмацы́йна-пачуццёвае эмацы́йна-пачуццёвыя (неадуш.)
эмацы́йна-пачуццёвых (адуш.)
Т. эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвай
эмацы́йна-пачуццёваю
эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвымі
М. эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвай эмацы́йна-пачуццёвым эмацы́йна-пачуццёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацыяна́льна-пачуццё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацыяна́льна-пачуццё́вы эмацыяна́льна-пачуццё́вая эмацыяна́льна-пачуццё́вае эмацыяна́льна-пачуццё́выя
Р. эмацыяна́льна-пачуццё́вага эмацыяна́льна-пачуццё́вай
эмацыяна́льна-пачуццё́вае
эмацыяна́льна-пачуццё́вага эмацыяна́льна-пачуццё́вых
Д. эмацыяна́льна-пачуццё́ваму эмацыяна́льна-пачуццё́вай эмацыяна́льна-пачуццё́ваму эмацыяна́льна-пачуццё́вым
В. эмацыяна́льна-пачуццё́вы (неадуш.)
эмацыяна́льна-пачуццё́вага (адуш.)
эмацыяна́льна-пачуццё́вую эмацыяна́льна-пачуццё́вае эмацыяна́льна-пачуццё́выя (неадуш.)
эмацыяна́льна-пачуццё́вых (адуш.)
Т. эмацыяна́льна-пачуццё́вым эмацыяна́льна-пачуццё́вай
эмацыяна́льна-пачуццё́ваю
эмацыяна́льна-пачуццё́вым эмацыяна́льна-пачуццё́вымі
М. эмацыяна́льна-пачуццё́вым эмацыяна́льна-пачуццё́вай эмацыяна́льна-пачуццё́вым эмацыяна́льна-пачуццё́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сексуа́льны, -ая, -ае.

1. гл. секс.

2. Тое, што і пачуццёвы (у 2 знач.).

|| наз. сексуа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачуццёва нареч. чу́вственно; см. пачуццёвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачуццёвасць ж. чу́вственность; см. пачуццёвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́вственный

1. (видимый, осязаемый) пачуццёвы; (ощутимый) адчува́льны;

чу́вственное восприя́тие пачуццёвае ўспрыма́нне;

2. (плотский) пачуццёвы; (выражающий плотское влечение) пажа́длівы;

чу́вственное влече́ние пачуццёвая (пажа́длівая) ця́га;

чу́вственный взгляд пажа́длівы по́гляд (по́зірк).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да эротыкі. Верш яго [Авідзія] гнуткі і прыгожы; у арганічным спалучэнні з эратычнай тэматыкай ён асабліва прыцягваў увагу чытачоў. Майхровіч.

2. Празмерна пачуццёвы; звязаны з эратызмам. Канстанцін Міхайлавіч папракаў.. [Нікановіча] за танныя эратычныя эфекты, за дробязнасць фабулы. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эро́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Павышаная пачуццёвасць, пачуццёвы элемент у чым‑н. Варта адзначыць, што пра інтымныя ўзаемаадносіны герояў Баранавых расказвае стрымана, тактоўна, з пачуццём меры, як і ўласціва сапраўднаму мастаку, — без эротыкі і грубай пачуццёвасці. Мушынскі.

2. зб. Творы мастацтва і літаратуры, насычаныя пачуццёвасцю, прысвечаныя апісанню яе.

[Грэч. érōs, érōtos — любоў, каханне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)