пасе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пасячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасяку́ пасячо́м
2-я ас. пасячэ́ш пасечаце́
3-я ас. пасячэ́ пасяку́ць
Прошлы час
м. пасе́к пасе́клі
ж. пасе́кла
н. пасе́кла
Загадны лад
2-я ас. пасячы́ пасячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пасе́кшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

искроши́ть сов. скрышы́ць, пакрышы́ць; (изрубить) пасячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць цвёрдым, сухім. Кроў скарэла на плячы. Нам бы лямкі пасячы, атаман арцелі! Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасе́чаны

1. пору́бленный;

2. изру́бленный; посечённый;

1, 2 см. пасячы́1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поруби́ть сов., в разн. знач. пасячы́, (долго, неоднократно) папасяка́ць, папасячы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посе́чь сов.

1. (порубить) пасячы́, пасе́кчы;

2. (розгами) разг. пахваста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переруби́ть сов.

1. (надвое) перасячы́;

2. (всё, многое, всех, многих) пасячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иссе́чь сов.

1. уст. (вырубить) вы́сечы; вы́разаць;

2. (изрубить) пасячы́;

3. (избить) ссячы́, схваста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссячы́ і ссе́кчы, ссяку́, ссячэ́ш, ссячэ́; ссячо́м, ссечаце́, ссяку́ць; ссек, -кла; ссячы́; ссе́чаны; зак., каго-што.

1. Моцным ударам (якой-н. вострай прылады) аддзяліць.

С. бярозу.

2. Пасячы на дробныя кавалачкі што-н.

С. буракі.

3. Знішчыць каго-, што-н., секучы шаблямі, мячамі.

Кавалерысты ссеклі атрад праціўніка.

4. Збіць, рассячы ў многіх месцах.

С. пугай карову.

Град ссек пасевы (пабіў).

5. Пра насякомых: пакусаць у многіх месцах.

Камары ссеклі рукі.

|| незак. ссяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. ссяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)